Bahsi geçen elementler içinde metal olmayan elementlerden biri de karbondur. Karbon, kâinatın her tarafında, yıldızlarda ve dünyamızda bol miktarda yaratılmıştır. Nasıl ki, insanların ihtiyacına binaen dünyadaki metallerin yüzde doksan beşi demirdir. Aynen öyle de; karbon da en çok lâzım olan elementtir.
Saf haldeki karbon elmas madeninde bulunur. Atomlarının diziliş şeklinden dolayı çok serttir. Saf olmayan hali grafit ve kömürde görülür. C harfiyle simgelenen karbon atomunun dört elektronu vardır. Farklı bileşikleri o kadar çoktur ki, sayısı üç milyondan fazla olduğu söylenmektedir. Âdeta karbon maddesinin olmadığı yer yok gibidir. Oksijenle birleştiği zaman karbondioksit adını alan gaz hali, atmosferin binde üçünü teşkil eder. Sularda ise erimiş halde bulunur. Kömür, petrol ve doğalgazlarda hidrokarbonlar şeklinde ifade edilen bu büyük nimet yaratılmış olmasaydı hayatımız ne hâle gelirdi? Bu yüzden bir bilim adamı “Karbon, olağan dışı bir elementtir. Karbon ve onun bu olağan dışı özellikleri olmasaydı, dünyada hayat olmazdı.” demiştir. Yediğimiz bütün gıdaların temel maddesi karbondur. Zira bitkilerin tamamı, fotosentez yoluyla karbondioksiti alıp kendine gıda yapar ve yediğimiz besinlerin yaratılmasına vesile olur.
İnsan, hayvan ve bitkiler gibi bütün canlıların büyük bir kısmı karbon bileşiklerinden meydana getirilmiştir. Geri kalan kısmı ise sudur. Karbon bulunmayan bir canlı yoktur. Sanki bütün canlılar bir karbon deposu gibidir. Karbonhidratlı özelliğe sahip olan yediğimiz gıdalar vücudumuzu beslerken, aynı zamanda vücut ısımızın yakıtını teşkil eden enerjinin de kaynaklığını yaparlar. Zira solunum sistemimizin en önemli azası olan akciğerlerimize ağız ve burundan giren soluduğumuz havadaki oksijen akciğerlere girdiği zaman, kirlenmiş olan kandaki karbonla birleşir ve karbondioksit olarak dışarı çıkar. Bu suretle kan temizlenirken, karbondioksit halinde ağızdan çıkan nefes, ağızda kelime meyvesini verir. Karbon ve oksijen atomları ayrı haldeyken ayrı hareketlere sahiptir. Karbondioksit olarak birleştikleri zaman tek bir hareket halini alırlar. Açığa çıkan diğer hareket ise, Allah’ın koyduğu ayrı bir kanunla vücut ısısını temine vesile olur. Akıllara durgunluk veren muhteşem bir sistemin varlığı, dikkatle bakan gözlere kendini gösterir.
Bediüzzaman Hazretleri, insanın mahiyetini anlatırken elmas ve kömür benzetmesi yapar. İman, insanın maddî ve manevî cihazat ve kabiliyetlerini elmas gibi değerli hale getirip, sahibini Cennete lâyık bir misafir-i Rahmanî durumuna yükseltirken; küfür ve inkârın mahiyet-i insaniyeyi yıktığını ve elmastan kömüre dönüştürdüğünü söyler. Elmas ve kömür, karbon elementinden yaratılıyor. İkisinin de maddesi aynı. Sadece karbon atomlarının diziliş farkı var. O diziliş farkından da çok büyük bir fark ortaya çıkıyor. Elmas, padişah ve kralların başına taç olurken, kömür yanmaktan kendisini kurtaramıyor. İşte iman ve o imanın gereklerini yerine getirmek sayesinde mü’minler Cennete ve Cennet nimetlerine kavuşurken, inkârı yüzünden istidat ve kabiliyetlerini kömüre dönüştüren münafık ve kâfirler de, Cehenneme odun olmaktan kendilerini kurtaramıyorlar.