1182 |
BED‹ÜZZAMAN SA‹D NURSÎ
fi
AHIS
B
‹LG‹LER‹
KEL AL‹:
Kel Ali olarak bilinen Ali Çetinkaya 1878 senesinde Afyon’da dünyaya geldi, 1949 se-
nesinde ‹stanbulda öldü. Mezar› Afyon’dad›r. Babas› bir demirci ustas› olan Ahmet Efendidir.
‹lk ve orta tahsilini Afyon’da gören Kel Ali daha sonra s›ras›yla Bursa Askerî ‹dadisinde ve Harp
Okulunda okudu. Harp Okulundan mezun olduktan sonra Trablusgarp Savafl›nda görev ald›. Birin-
ci Dünya Savafl›nda Irak, Kafkasya ve Makedonya cephelerinde bulundu. Mondoros ateflkes ant-
laflmas›ndan sonra Ayval›k’taki 72. Alay Komutanl›¤›na getirildi ve burada Ayval›k’› iflgal eden Yu-
nan kuvvetlerine karfl› direnifli bafllatt›.
‹ttihat ve Terakki üyesi olan ve son Osmanl› Mebuslar Meclisine milletvekili olarak kat›lan Kel
Ali ‹stanbul iflgal edilince Malta’ya sürgüne gönderildi. 1921 senesinde serbest b›rak›ld› ve vatana
dönüp Afyon milletvekili olarak yeni kurulan TBMM’ye kat›ld›.1925 y›l›nda meydana gelen fieyh
Said ayaklanmas›ndan sonra kurulan Istiklal Mahkemelerinde baflkanl›k görevinde bulundu
1934-39 y›llar› aras›nda bay›nd›rl›k bakanl›¤› yapan Kel Ali ayn› zamanda Türkiye’nin ilk ulafl-
t›rma bakan›d›r. Kel Ali, 1916 y›l›nda bafllayan Rus taarruzu sonras›nda Bediüzzaman Hazretleriy-
le ayn› cephede (Bitlis-Van-Mufl) bulunmufltur.
KÜÇÜK AL‹:
Isparta’n›n Atabey ilçesinin ba¤l› Kuleönü köyünden olan Küçük Ali 1907 y›l›nda
do¤du, 1974’da Kuleönü’nde vefat etti. Nur Talebelerinden Sar›b›çak Mustafa’n›n kardeflidir. Risa-
le-i Nur’lar›n elle yaz›ld›¤› zamanlarda risaleleri yazarak ço¤altan kahramanlardand›r. Bediüzza-
man Hazretleri risalelerde kendisinden “büyük ruhlu küçük Ali” fleklinde bahsetmektedir. Barla
Lâhikas›’nda Bediüzaman Hazretlerine yazd›¤› bir mektubu bulunmaktad›r.
— L —
LAMART‹NE (1790-1869):
Lamartine, 21 Ekim 1790 tarihinde Macon’da do¤du. Do¤umundan
bir y›l evvel gerçekleflmifl olan Frans›z ‹htilâlinden dört y›l sonra, Milly yak›nlar›nda bulunan bir
çiftli¤e tafl›nan ailesiyle birlikte mütevaz› bir hayat yaflad›. Bir süre e¤itim gördükten sonra genç-
lik y›llar›nda ‹talya’ya gitti. H›ristiyanl›k dininde karfl›laflt›¤› tezatlar dininden so¤umas›na, uzaklafl-
mas›na ve felsefî bir ak›ma kap›lmas›na sebep oldu. Görünüflte kaliteli olma ve kalp temizli¤ini
esas alan transandantalizm felsefesine ba¤land›.
Lamartine, ilk fliir derlemesiyle ün kazanmas›na ve genç romantik kuflak taraf›ndan üstat ilân
edilmesine ra¤men, tercihini baflka bir alanda kulland›. Diplomatik kariyer yapmak gayesiyle po-
litikaya at›ld›. Bunda savurgan bir hayat yaflamas› ve daha çok para kazanma iste¤i de etkili ol-
du. 1820 y›l›ndaki evlili¤inden k›sa bir süre sonra Napoli’deki elçilik katipli¤ine atand›. Burada bu-
lundu¤u s›rada, “fiairce Düflünceler” adl› eserini yay›nlad›. Bu eser ayn› zamanda onun ilk büyük
eseridir. Akabinde, “Sokrat’›n Ölümü” ve “fiairce Dinî Ahenkler” isimli eserleri baflta olmak üzere
baflka eserler de yay›nlad›.
Lamartine, kral taht›na Louis Philippe’in geçmesinden sonra diplomatik görevlerinden istifa et-
ti. Napoli’den ailesiyle birlikte ayr›larak Do¤u seyahatine ç›kt›. S›ras›yla Marsilya üzerinden Malta,
Yunanistan’›n baflkenti Nauplion ve Atina’ya u¤rad›ktan sonra Beyrut’a gitti, Suriye ve Lübnan’›
dolaflt›, Filistin’i gezdi. Bu gezi s›ras›nda milletvekili seçildi¤ini ö¤renince tekrar ‹stanbul üzerinden
Fransa’ya dönmeye karar verdi. 20 May›s 1833 tarihinde ‹stanbul’a geldi. Bu s›rada tahtta bulunan
Osmanl› padiflah› Abdülmecid taraf›ndan iyi karfl›land›. Kendisine Ayd›n’dan bir çiftlik hediye edil-
di.
Lamartine, ‹stanbul’un bir çok yerini gezdi. Beyo¤lu’nda kald›¤› süre zarf›nda s›k s›k binalar›n
çat›s›na ç›karak ‹stanbul’u seyretti. Padiflah saray›n› gezme ve görme imkân›n› da buldu. Bir süre
Frans›z elçili¤inin Tarabya’daki yazl›¤›nda kald›. 23 Temmuz 1833 tarihinde karayoluyla ‹stan-
bul’dan ayr›ld›. Edirne, Sofya, Nifl, Belgrat ve oradan da Viyana’ya geçti. Yapm›fl oldu¤u seyahat ile
ilgili hat›ralar›n› 4 cilt halinde 1835 y›l›nda bast›rd›.
