Yirmi Üçüncü Söz
fiu sözün ‹ki Mebhas› vard›r.
W
@ n
Ú/
?p
aÉ°n
S n
?n
Ø°r
Sn
G o
?Én
fr
On
On
Q s
ºo
K@ m
Ë/
ƒr
?n
J p
ø n
°ùr
Mn
G? /
a n
¿Én
°ùr
fp
’r
G Én
ær
?n
?n
N r
ón
?n
d
1
p
äÉn
ëp
dÉ° s
üdG Gƒ o
?p
ªn
Yn
h Gƒo
æn
e'
G n
øj/
ò s
dG s
’p
G
Birinci Mebhas
‹
MANIN
binler mehasininden yaln›z beflini Befl Nok-
ta içinde beyan ederiz.
B‹R‹NC‹ NOKTA
‹nsan, nur-u iman ile âlây›illiyyine ç›kar, Cennete lây›k
bir k›ymet al›r. Ve zulmet-i küfür ile esfel-i safilîne düfler,
Cehenneme ehil olacak bir vaziyete girer. Çünkü, iman
insan› Sâni-i Zülcelâl’ine nispet ediyor. ‹man bir intisap-
t›r. Öyle ise, insan iman ile insanda tezahür eden sanat-›
‹lâhiye ve nukufl-u esma-i Rabbaniye itibar›yla bir k›ymet
al›r. Küfür, o nispeti kateder. O kat’dan sanat-› Rabbani-
ye gizlenir, k›ymeti dahi yaln›z madde itibar›yla olur.
Madde ise, hem fâniye, hem zaile, hem muvakkat bir
hayat-› hayvanî oldu¤undan, k›ymeti hiç hükmündedir.
SÖZLER | 495
Y
‹RM‹
Ü
ÇÜNCÜ
S
ÖZ
Allah’›n isimlerinin nak›fllar›.
nur-u iman:
iman nuru.
Rahîm:
merhamet sahibi Allah.
Rahman:
rahmeti bütün herkese
yay›lan ve bütün yarat›lm›fllar›n
r›z›klar›n› ve geçim flekillerini içi-
ne alan rahmetin sahibi Allah.
sanat-› ‹lâhiye:
Allah’›n sanat›.
sanat-› Rabbaniye:
her fleyi ken-
di ölçüleri içerisinde terbiye eden
Allah’›n sanat›.
Sâni-i Zülcelâl:
sonsuz büyüklük
sahibi, her fleyi sanatla yaratan
Allah.
tezahür:
ortaya ç›kma, görünme.
vaziyet:
durum, hâl.
zail:
yok olan.
zulmet-i küfür:
küfür karanl›¤›.
âlây›illiyyin:
yüceler yücesi.
beyan:
aç›klama.
Cehennem:
sonsuz azap yeri.
Cennet:
sonsuz mutluluk ye-
ri.
ehil:
lây›k olan.
esfel-i safilîn:
afla¤›lar›n en
afla¤›s›.
fânî:
yok olmak.
hayat-› hayvanî:
hayvanlar›n
hayat›.
hüküm:
de¤er.
iman:
Allah’a ve ‹slâm›n ge-
rekli olan esaslar›na inanma.
intisap:
mensup olma, ba¤-
lanma.
itibar:
de¤er.
kat’:
ortadan kald›rma, yok
etme.
küfür:
Allah’› inkâr etme,
inanmama.
k›ymet:
de¤er.
mebhas:
bahis, konu.
mehasin:
güzellikler.
muhakkak:
flüphesiz.
nispet:
münasebet, ba¤.
nukufl-u esma-i Rabbaniye:
1.
Rahman ve Rahîm olan Allah’›n ad›yla. • Muhakkak ki Biz insan› en güzel bir flekilde ya-
ratt›k. • Sonra da onu en afla¤› seviyeye indirdik. • Ancak iman eden ve güzel ifller yapanlar
müstesna. (Tîn Suresi: 4-6.)
]
Yirmi Üçüncü Söz
, Bar-
la’da 1929’da Türkçe
olarak telif edilmifltir.
