On Birinci Söz
W
@ Én
¡«
s
?n
LGn
Pp
G p
QÉn
¡ s
ædGn
h @ Én
¡« '
?n
J Gn
Pp
G p
ôn
ªn
? r
dGn
h @ É n
¡« '
ëo
°Vn
h ¢p
ùr
ª°s
ûdGn
h
@Én
¡«'
ë n
W Én
en
h ¢p
Vr
Qn
’r
Gn
h@Én
¡«'
æn
H Én
en
h p
ABÉ n
ª° s
ùdGn
h@É n
¡«'
°ûr
¨n
j Gn
Pp
G p
?r
« s
dGn
h
...ïdG
1
@ Én
¡j
s
ƒn
°S Én
en
h ¢m
ùr
Øn
fn
h
E
Y KARDEfi
!
E¤er hikmet-i âlemin t›ls›m›n› ve hilkat-i
insan›n muammas›n› ve hakikat-i salât›n rumuzunu bir
parça fehmetmek istersen, nefsimle beraber flu temsilî
hikâyeci¤e bak:
Bir zaman bir sultan varm›fl. Servetçe onun pek çok
hazineleri vard›. Hem o hazinelerde her çeflit cevahir, el-
mas ve zümrüt bulunuyormufl. Hem, gizli, pek acayip
defineleri varm›fl. Hem, kemalâtça sanayi-i garibede pek
çok mahareti varm›fl. Hem, hesaps›z fünun-u acibeye
marifeti, ihatas› varm›fl. Hem, nihayetsiz ulûm-u bediaya
ilim ve ›tt›lâ› varm›fl.
‹flte her cemal ve kemal sahibi, kendi cemal ve kema-
lini görmek ve göstermek istemesi s›rr›nca, o sultan-› zî-
flan dahi istedi ki, bir meflher açs›n, içinde sergiler dizsin;
SÖZLER | 197
O
N
B
‹R‹NC‹
S
ÖZ
cevher.
fehmetmek:
anlamak.
fünun-u acibe:
flafl›rt›c› fen ve
ilimler.
hakikat-i salât:
namaz›n hakika-
ti, asl›.
hazine:
mücevher ve de¤erli efl-
yalar deposu.
hikmet-i âlem:
kâinat›n yarat›l-
mas›ndaki gaye ve fayda.
hilkat-i insan:
insan›n yarat›l›fl›.
›tt›lâ:
bilgi sahibi olma, haberdar
olma.
ihata:
kuflatma.
intizam:
düzenlilik.
kemal:
mükemmellik, kusursuz-
luk.
kemalât:
mükemmellikler, ku-
sursuzluklar, üstünlükler.
maharet:
beceri.
marifet:
bilgi tan›ma.
meflher:
sergi.
muamma:
anlafl›lmas› zor s›r, gi-
zem.
nefis:
kiflinin kendisi.
rumuz:
iflaretler.
sanayi-i garibe:
benzersiz sanat-
lar.
sultan:
padiflah.
sultan-› zîflan:
flan ve fleref sahi-
bi sultan.
temsilî:
örne¤e dayal›..
t›ls›m:
flifre, s›r.
ulûm-u bedia:
güzel sanatlar il-
mi.
zümrüt:
yeflil renkli de¤erli mü-
cevher.
acayip:
flafl›rt›c› ve hayret ve-
rici fleyler.
cemal:
güzellik.
cevahir:
de¤erli eflyalar.
define:
hazine.
elmas:
çok k›ymetli bir mü-
1.
Rahman ve Rahîm olan Allah’›n ad›yla. • Yemin olsun günefle ve ayd›nl›¤›na. • Ve onu ta-
kip eden aya. • Ve onu gösteren güne. • Ve onu örten geceye. • Ve gökyüzüne ve onu bi-
na edene. • Ve yeryüzüne ve onu yay›p döfleyene. • Ve insana ve onu intizamla yaratana.
(fiems Suresi: 1-7.)
]
On Birinci Söz
, Barla’da
1926-34 y›llar› aras›nda
Türkçe olarak telif edil-
mifltir.
