Bunun dışında hocası ile beraber Dımaşk Kalesinde hapsedildi ve İbn Teymiyye’nin vefatından sonra
serbest bırakıldı. Bir çok kişiden ders aldığı halde en fazla etkilendiği kişi olan İbn Teymiyye’den hiç
ayrılmadı. Bu sebepledir ki, çoğu zaman isimleri beraber anıldı.
Kitaba olan merakından dolayı çok sayıda eser toplayarak zengin bir kütüphane vücuda getirdiği
rivayet edilmektedir. Hac farizası için birkaç kez Mekke’ye seyahat etti. Bunun dışında Kahire, Kudüs
ve Nablus gibi şehirleri de ziyaret etti. 1350 yılında memleketi Dımaşk’ta vefat etti. Cenazesi Babüssagir
Mezarlığına, annesinin yanına defnedildi
iBNÜ’T-TEYmiYE:
Ahmet Takıyyüddin Ebu’l Abbas. İbni Teymiyye Hicri 661 yılında Harran’da
doğmuştur. Adı, Ahmet Takıyyüddin Ebu’l Abbas bin Şihabüddin Abdulhalim’dir. Ailesine nispetle İbni
Teymiyye diye anılır. İbni Teymiyye’nin ailesi Şam’a gelerek oraya yerleşen ilim ehli bir ailedir.
Teymiyye’nin babası Harranî diye anılan büyük bir alimdir. Sükkeriye’deki Darü’l Hadis’in şeyhliğini de
üzerine alan babası, İbni Teymiye’nin yetişmesinde önemli rol oynamıştır. İbni Teymiye kuvvetli bir
hafızaya sahipti. Çocukluğundan itibaren Kur’ân ve hadis öğrenerek ilme yönelmiştir. İbni Teymiye dini
ilimlerde olduğu kadar matematik, felsefe ve mantık ilimlerinde de ileri seviyede bilgi sahibiydi.
Babasının ölümünden sonra onun yerine ders vermeye başlamıştır. İbni Teymiyye, Mısır emirinin Mısır’a
davet etmesi üzerine Mısır’a gitmiş fakat iki kere Kahire’deki bir zindana atılmış, orada bir müddet
kaldıktan sonra bırakılmıştır. Mısır’da kaldıktan bir müddet sonra. Şam’a geri dönmüş, fakat orada da
aralıklarla iki defa hapse atılmış, 728 yılında hapisteyken hastalanmış ve daha sonra vefat etmiştir.
İbni Teymiye Hanbeli mezhebine bağlı olmakla birlikte, dört mezhebin görüşüne uygun görüşler ortaya
koyar veya Ahmet bin Hanbel’in görüşünü daha öne alıp tercih ederdi. Kendisinin dört mezhep dışında
farklı görüşler ortaya koyduğu da bilinmektedir. Farklı görüşleri ortaya koyması ve sünnî görüşe muhalif
görüşleri de olması, onun muhaliflerini kendine karşı harekete geçmesine sebep olmuştur.
iBrahim (
AS
):
Kur’ân-ı Kerîm’de adı çokça geçen bir peygamberdir. Onun dini, Kur’ân-ı Kerîm’de adı
Hanif olarak adlandırılmıştır. Hz. İbrahim’e (
AS
) 10 sayfalık kitap nazil olmuştur. Hz. Peygamber
Efendimizin de atasıdır. Urfa’da doğduğu rivayet edilmektedir. Hz İbrahim, zamanının kralı Nemrut’u
tevhit inancına davet etmiştir. Kabul etmeyen Nemrut, Hz. İbrahim’i ateşe attırmış, fakat mu’cize olarak
ateş onu yakmamıştır. Her zaman Allah’ın dostluğunu istemesi ve sadece ondan medet beklemesi
sebebiyle kendisine Habibullah veya Halilürrahman denilmiştir. Hz. İbrahim, yaşı bir hayli ilerlemiş
olmasına rağmen çocuğu olmamıştı ve Allah’tan bir evlât istedi ve bu duası kabul edildi. İlk önce Hz.
İsmail, daha sonra diğer eşinden Hz. İshak doğdu. Bu sırada Hz. İbrahim, oğlu İsmail’i kurban etme olayıyla
imtihan edildi. Oğlu İsmail (
AS
) ile Kâbe’yi yeniden inşa eden Hz. İbrahim, Kudüs’ün el-Halil bölgesinde
medfundur.
iBrahim EThEm:
Risale-i Nur’da, Sandıklı Alamescit Köyü imamı, Ethem Hoca, İbrahim Ethem, gibi
farklı şekillerde anılmaktadır. Balıkesir’in Sandıklı Alamescit Köyünde imamlık yapan Ethem Hoca,
çocuklara Kur’ân okutmuş, Risale-i Nur’un neşrine çalışmış, birçok insanın Risale-i Nur dairesine
girmesine vesile olmuştur.
iBrahim BiN EdhEm:
Tabiînin meşhur âlimlerinden ve evliyanın büyüklerindendir. Künyesi Ebu
İshak olan İbrahim Ethem, 96/714 yılında Belh şehrinde doğup 162/779’da Şam’da vefat etmiştir.
İbrahim Ethem’in nesebi Hz. Ömer’e dayanır. İmam-ı Azam’ın sohbetlerinde bulundu ve dinde fakih ve
müctehit oldu. İbrahim b. Ethem’in babası Ethem, Belh şehrinin padişahı; kendisi onun şehzadesi
olmasına rağmen, o bütün bu zenginlikleri, serveti terk ederek kendisini Allah’a yöneltmiş ve ölünceye
kadar Allah’ın yolunda çalışmıştır.
iBrahim ENsarÎ:
Mesleği öğretmenlik olan İbrahim Ensarî, öğretmenliğe başladığı, kendini dinî ve
manevî açıdan zayıf hissedip manevî arayış içerisine girdiği yıllarda Risale-i Nur’ları tanıdı. O yıllarda
dinî eserlere karşı ilgi duymaya başlayan Ensarî, okuduğu eserlerde aradığını bulamadı. Bir arkadaşının
tavsiyesi üzerine Nur Talebelerinden Molla Hamid Ekinci’yle görüştü, ondan Gençlik Rehberi ve Hutbeyi
Emirdağ Lâhikası | 905 |
Ş
ahıs
B
ilgileri
