Risâle-i Nurlara lâkayd kalmak ya da bu eserleri ve hizmetkârlarını engellemeye çalışmak maddî-mânevî belâlara dâvetiye çıkarmaktır—yaşadıklarımız bunun en ba’riz delilidir!
(Yâsemin Güleçyüz – 03Ağus’22 Çarş.)
*
(...)Asıl mes’ele devletin ve siyâset kurumunun “şeair”i doğrudan ya da dolaylı olarak tahrip etmesinin önüne geçmektir. / Doğrudan tahribi tek parti CHP’si döneminde partileşen devlet ya da devletleşen parti yaptı. “Tek adam”cı “tek parti”leşip CHP’leşen AKMHP döneminde ise derin devlet dini ve şeairi dolaylı olarak tahrip etmeye çalışıyor!
(Ahmet Battal – 04 Ağus’22 Perş.)
*
(...)Gerek Yezid-vâri kimselere ve gerekse Firavun-meşrepli ceberrutlara karşı maddî cihad yolu kapalıdır. Geriye kalıyor mânevî cihad... Bu ise Üstad Bediüzzaman’ın Kur’ân’dan çıkarmış olduğu mânâya göre ancak “tahkikî îman” kılıcıyla, bir “cihad-ı manevi” [şeklinde] yapılabilir. Başka türlü hareket[in], kendi dinine veya dindaşına zarar vermekten başka bir faydası görünmüyor.
(M. Lâtîf Salihoğlu – 23 Ağus’22 Salı)
*
“Yeni Asya” her konuda olduğu gibi siyâsî konularda da Risâle-i Nur’a vâkıf olan ve onu “bütünlük” içinde anlayan Nur Talebelerinin meşveret kararlarına göre yayın politikası izleyen bir neşir organı. Dolayısıyla gazete hem genel politik anlayışında hem aktüel konuların değerlendirilmesinde Risâle-i Nur’un verdiği ölçülere göre yayın yaptığı için “istikàmet”in korunmasında çok önemli bir işlevi yerine getirmektedir. / Böyle bir rehberlikten mahrum kalındığında gerek siyâsî olayların kendine mahsus “giriftlikleri” gerekse iktidarın veya iktidara yakın çevrelerin “sosyal mühendislik faaliyetleri” karşısında bazı sürçmeler, hattâ “düşmeler” yaşanabiliyor!
(İlyas Üzüm – 25 Ağus’22 Perş.)
*
[Bir kısım Nur Talebelerinin] desteğiyle başa geçen, demokrat olmayan hâkim siyâsîler, Risâle-i Nur’a perde olup dinî grupları politize ederek îman ve Kur’ân hizmetine darbe vurdukları gibi, uyguladıkları yanlış politikalarla ülkemizi derin bir ahlâkî ve ekonomik krize soktular. (...) Onlar, Ahrar / Demokrat güçlerin içinde bulunduğu, demokrasiyi uygulamayı hedefleyen ittifak yerine demokrat olmayanların ittifakına destek vermeye devam ettikleri takdirde, îman hizmetinin inkişafı, Türkiye’nin siyâsî ve içtimâî istikrara kavuşması uzak bir ihtimâl gibi görünüyor! (İbrahîm Ersoylu – 26 Ağus’22 Cuma)
*
Kim ne derse desin, “dünyânın en büyük gücü,” “tahkikî îmanın, fikirlerin ve mâneviyatın şahikası” olan Risâle-i-Nurlardır.
(Şemsettin Çakır – 26 Ağus’22 Cuma)
*
Bediüzzaman’ın “Zarurî vazifeniz, şeairi ihyâ ve muhafaza etmektir.” çağrısı yaptığı kadrolar ne yazık ki kendi elleriyle şeairi tahribe yöneldiler. “Cumhuriyet” adı altında kurdukları tek parti diktasında “ezan, mabedler, din eğitimi ve tesettür” gibi İslâm şeairini hedef alan yıkıcı tasarruflar, bu yönelişin belirgin örnekleri. Ama yüz yıl sonra bakıyoruz ki bunların çoğu kalıcı olmadı; zaman, “İslâm’a rağmen yapacaklarınız geçici ve sathî olur, çabuk ölüp söner.” diyen Said Nursî’yi haklı çıkardı...
(Kâzım Güleçyüz – 31 Ağus’22 Çarş.)
***
Not: Yukarıdaki “Yeni Asya yazarlarından Nur’lu tespitler,” gazetemizin 01-31 Ağustos 2022 tarihli nüshalarından derlenmiştir.