Evlilik dünya saadetinden bir cüzdür. Üstad Bediüzzaman şöyle anlatır: “Evet, insanın en fazla ihtiyacını tatmin eden, kalbine mukabil bir kalbin mevcud bulunmasıdır ki her iki taraf sevgilerini, aşklarını, şevklerini mübadele etsinler ve lezaizde birbirine ortak, gam ve kederli şeylerde de yekdiğerine muavin ve yardımcı olsunlar.”  (İşaratü’l- İ’caz)

Meşru olan evlilikler bir kadınla erkeğin Hz. Allah’ın emri dairesinde evlenmeleridir. Bu evliliklerde temiz nesiller yetişir ve toplum da ona göre şekillenir. 

Peki kim kiminle evlenebilir veya kim kiminle evlenemez? Bunu Hz. Allah (c.c.)’ın kelamından mealen okuyalım: “Geçmişte olanlar hariç, artık babalarınızın evlendiği kadınlarla evlenmeyin. Çünkü bu bir hayâsızlık, öfke ve nefret gerektiren bir iştir. Bu, ne kötü bir yoldur.” (Nisa 22)

“Size şunlarla evlenmek haram kılındı: Analarınız, kızlarınız, kız kardeşleriniz, halalarınız, teyzeleriniz, erkek kardeş kızları, kız kardeş kızları, sizi emziren sütanneleriniz, süt kız kardeşleriniz, karılarınızın anneleri, kendileriyle zifafa girdiğiniz karılarınızdan olup evlerinizde bulunan üvey kızlarınız, öz oğullarınızın karıları, iki kız kardeşi (nikâh altında) bir araya getirmeniz. Ancak geçenler (önceden yapilan bu tür evlilikler) başka.” (Nisa 23)

Evet meşru olan evlilik Kur’an’ın gösterdiği evliliklerdir. Bunun dışında olan evlilikler gayri meşrudur. Fıkıh kitaplarında bu konu teferruatlı şekilde anlatılmıştır.

Zaten toplumun geneli bu kurallara azami derecede uyum göstermektedir.

Doğru olan yol da budur. Yanlış yapanlar tepki çekmektedirler. Asıl ceza ise ahirette olacaktır. Allaha’ın (c.c.) emir ve yasaklarına uyalım. O’nun rızasını kazanalım. Ahirette mutlu olalım.