Meselâ eskiden, kara karga ya da baykuş öttüğünde orada kötü bir olay olacağına inanılırdı. Halbuki, kuşlar herhangi bir zamanda herhangi bir sebeple öter. Bunu kötüye yorumlamak inancın zafiyetindendir.
İslâm inancında herhangi bir nesnede veya canlıda uğur ve uğursuzluk kabul etmek yoktur. Nitekim Peygamberimiz (asm) “Baykuş ötmesinde şer (kötülük) yoktur. Herhangi bir şeyde uğursuzluk da yoktur” buyurmuştur.
Peygamberimiz (asm) bir başka hadislerinde de, kuşun uçmasında, ötmesinde uğur ve uğursuzluk aramayı, bunlara dayanarak geleceğe dair hükümler çıkarmayı, “sihir ve kehanet nev’inden” görerek yasaklamıştır. Karga nereye gitse karga, baykuş nereye gitse baykuştur, ötüşü de ancak kendinedir. Bir organizmanın, bir toplumsal yapının vadesinin dolması, karganın, baykuşun ötüşüne bağlı olmayıp; Allah’ın (cc) takdirine bağlıdır.
«««
Kerâmeti kendinden görüp, kendini uğurlu vehmetmek iman zafiyetindendir. Allah’tan (cc) gelen yardım ve kolaylıkları, kendinden bilmemek gerekir. Üstadın buyurduğu gibi, lezzetli üzüm salkımlarının hasiyetlerini kendi kuru çubuklarından bilmemek lâzım. İlâhî nasibi ve nimeti kendinden bilip övünmek yerine şükretmek icap eder. Kibir ve gurur fazla büyütüldüğünde, bu İlâhî nasip ve nimetin İlâhî gazaba dönüşüp “huzurdan kovulma” ihtimali de var. Rabbimizin kibriyası karşısında, zat-ı İlâhîlerinin önem atfettikleri haricinde her şey ancak bir hiçtir. Allah (cc) neyi murad ederse o olur. Her canlı o muraddan, fiilî ve kavlî duâ da dahil olmak üzere kendi payına ne düşerse onu alır.
Bazen bir şeyi ne kadar isterseniz isteyin, mukadderatın önüne geçemediğinize şahit olursunuz. Akıntı terse akıyorsa, siz ne kadar güçlü kürek çekerseniz çekin ileri gidemezsiniz. Doğuya doğru giden bir trenin içinde ne kadar terse, yani batı istikametine koşarsanız koşun, trenle beraber doğuya gitmekten kurtulamazsınız... Gün batarken, istediğiniz kadar doğuya koşun akşama, karanlığa yakalanmaktan kurtulamazsınız. Çünkü Allah (cc) sizin istediğinizi murad etmiyordur. 
Bir keresinde yola çıkarsınız da susuzluktan kırılmak üzere olan ordunuzun üzerine, 100 yıldır yağmur yağmayan Sina Çölü’nde yağmur yağar... Bir keresinde kalpler mahzun olmasın diye, Isparta’ya o yaz mevsiminde 100 yıl içinde yağmayan kesrette yağmur yağar...
Bazen samimî olmayıp hayırlı görünen birileri şer işler. Bazen de başınıza pek hayırlı birisi geçmez de Allah (cc) sizin için hayır murad ettiğinden ona hayır işlettirir. Gerekirse onu da gönderir, ondan hayırlısını da başınıza getirir. Bu sebeple “baş” olanlar hayrı kendilerinden bilmemeliler, ne zamanki hayrın sebebi olarak insan kendini bilir, işte o zaman o hayır ondan uçar gider; o hayır, o nasip, o nimet elinden alınır. İnsanın başına gelen her kötülük kendinden, her iyilik ise Allah’tandır (cc).
Niyetiniz ve ameliniz salih ise; Cenâb-ı Allah’tan da hayır umulur. Cenâb-ı Allah’ın muradı hayır ise bir hayırlı amelinize on bereket verip hayrınızı çoğaltır, ehl-i şerrin 10 şer ameline ise 1 şer bereketi verip yok hükmüne getirir.
Gündüzün bitip geceye, gecenin bitip gündüze girdiği gibi, bazen de hayır dönemi biter, fetret dönemi başlar, fetret dönemi ya yeniden hayra inkılâb eder ya da şerre. Bunlar hep Allah’ın (cc) muradındandır. Günümüz inşaallah Üstadın “Evet, ümitvar olunuz. Şu istikbal inkılâbı içinde en yüksek gür sadâ İslâmın sadâsı olacaktır” hayır döneminin müjdesi altındadır. Günümüz inşaallah Üstadın, “Ne yapayım, acele ettim, kışta geldim; sizler cennetasa bir baharda geleceksiniz” müjdesine mazhardır.