Farkında mısınız bilmem, Suriyeli çocuğun “sizi Allah’a şikâyet edeceğim” dediği günden beri, insanlığın başına belâ olan virüs illeti bir türlü bitmiyor.

Ayrıca ağlattığımız anaların ve yavruların gözyaşları da arşa yükselmiş olmalı ki belâ ve musîbetlerin birisi bitmeden diğerleri musallat olmaya başladı.

Aylan bebeğin cesedinin sahile vurmasından sonra insanlığın iki yakası bir araya gelmedi. Ahmet’e yaşatılan onca eziyet ve sıkıntılar neticesinde Hakk’ın rahmetine kavuşması, bizi daha çok üzecek, canımızı daha çok yakacak gibi.

Dünyanın dört bir yanında bilhassa Müslümanlara karşı yapılan baskı ve zulümler de asla karşılıksız kalmıyor. Misalleri çoğaltmak mümkün.

İnsanlık ve özellikle de Müslümanlar bütün bu olup bitenleri gözden geçirmeli. Zulme, açlığa, baskıya, her türlü hak ve hukuksuzluğa karşı sessiz kalmanın hem dünyada hem de ahirette bir bedelinin olacağı bilinmelidir. Bunlar da unutulur gelip geçer diye düşünülmesin. Karşılığı er veya geç mutlaka bir gün, bir şekilde tecelli edeceği muhakkaktır.

İnsanlık ve bilhassa âlemi İslâm, bu yaşananları görmezden gelir, zulme rıza gösterir ve sessizliğini korumaya devam ettiği müddetçe üzerinden belâ ve musîbetler eksik olmayacaktır.

“Zulmedenlere en küçük bir meyil göstermeyin; yoksa Cehennem ateşi size de dokunur” (Hud Sûresi 113. âyet)