Kadın denince, insanda uyanan ilk insanî imaj anadır, şefkattir, merhamettir, fedakârlıktır. Anne en büyük ve etkili öğretmendir. “İnsanın en birinci üstadı ve tesirli muallimi, onun validesidir…”1

Evet, aile birliği de anne-baba-çocukların bir arada yaşamasıyla mümkün. En büyük, en tesirli öğretmen olarak anne hem müdir-i dahili olarak çocukları eğitmeli, onları yetiştirmeli.

Kadını evden uçurup sokağa atarsan, çocuklar da sokaklara düşer, erkekler de sokaklara düşer. Ne yazık ki, “mimsiz medeniyet” süslü, süflî fantazilerle kadınları, anaları cezb ederek yuvalarından uçurmuş; sokağa dökmüş; beşeri baştan çıkarmış. Dünyayı saran “feminizm” hastalığı, onları hayatın ağır şartları içine itmiş, perişan etmiş, bir keşmekeşe atmış. Sokağın ve teknolojinin çarkları arasında yorulan, solan, tükenen nazik ve nazenin kadın, bitap düştüğü keşmekeşten kurtulmanın hayallerini kuruyor.

Kadının evdeki ana rolünü de şöyle belirliyor: “Kadının-aile hayatında müdir-i dahilî olmak haysiyetiyle kocasının bütün malına, evlâdına ve herşeyine muhafaza memuru olduğundan-en esaslı hasleti sadakattir, emniyettir. Açık saçıklık ise, bu sadakati kırar, kocası nazarında emniyeti kaybeder, ona vicdan azabı çektirir… Fakat kocasının vazifesi, ona hazinedarlık ve sadakat değil, belki himayet ve merhamet ve hürmettir.”2

Toplumu ve devleti ayakta tutan aile, aileyi ihya eden anne kadındır. Öyle ise, en büyük yatırım kızların-kadınların eğitimine yapılmalı. Çünkü, bütün erbabını doğuran, yetiştiren, ahlâkî duyguları veren annedir, kadındır. “Her başarılı erkeğin arkasında bir kadın var!” sözü, hem anneyi, hem de eş olarak “karıyı” ifade eder.

“Kadınlar yuvalarından çıkıp beşeri yoldan çıkarmış; yuvalarına dönmeli”3 sözü kadının fıtratıyla ilgili ana rolüne dönmesini ifade eder. Burada yöneticilerin büyük vebali var:

Sözüm ona dindar iktidar, aile değerlerini koruması gerekirken, tahribine göz yumuyor!

Dipnotlar:

1-Lem’alar, Enst./inter., s. 202.; 2-Age., s. 200.; 3-Sözler, s. 668.