Bir umre ziyareti için gittiğimiz Mekke ve Medine’de gördüklerimizi yazmaya devam edelim:

Bedir Savaşı’nın yapıldığı alan, kuru hurma ağaçlarının bulunduğu bir toprak parçası, Bedir kuyuları ortalarda yok! Bedir şehitliğine daha fazla özen gösterilebilir.

Uhud Savaşı’nın yapıldığı yerler, binalardan kurtulamamış. Bina yapılacak başka yer yok mu? 

Ayneyn Tepesi eskisi gibi dimdik ayakta. Uhud Dağı öylece uzanıyor! Uhud şehitleri orta yerde konuşan tek kara parçası! 

Hendek Savaşı alanı, inşaat alanı olmuş! O kocaman hendek nerede?  

Resulullah’ın (asm) ayak izleri bulunan yerler, yollar, mescidler, evler, vs. yeni yapıların altında kalmış!

Fakat bütün bunlar sadece tespit! Neden böyle dediğimde, Vehhabîlik inancı karşıma çıkıyor. Vehhabîliği eleştirmiyorum; çünkü haklı yönleri var. Taşı toprağı kutsallaştırmayı önlemek güzel!  

Hazret-i Ömer’in de Hacerü’l-Esved’i öperek: “Senin zarar veya fayda vermeyen bir taş olduğunu biliyorum. Eğer Resulullah’ı seni istilâm ediyor görmeseydim ben de seni istilâm etmezdim” dediği bilinmektedir.1       

Turizm Ciddiye Alınmamış

Taşa ağaca ibadet yükü vermek doğru değildir, evet. Putperestlik de böyle çıkmıştır. İnsanlar taştan ağaçtan medet ummaya başlıyorlar ve bir ibadet merkezinde ibadet ile dalalet ayrılamaz hale gelebiliyor. İş çığırından çıkabiliyor. Bu meseleyi Vehhabîlik anlayışı kökünden çözmüş! Eğer ibadet değilse, işi önemsizleştirmiş! 

Fakat turizm ciddiye alınmamış!

Oysa turizm hayatın gerçeğidir. Nitekim, “De ki: “Yeryüzünde dolaşın da daha öncekilerin sonları nasıl olmuş bir bakın!”2 diye emreden de Kur’ân’dır. Dinimizin geçtiği merhaleleri, geçirdiği süreçleri, zorlukları yerinden, yaşandığı yerlerden görmek istemek de evet, ümmetin ve hatta insanlığın hakkıdır. Mümkünse o yerlerin doğallığını bozmadan, mümkün değilse eski doğallığını kazandıran antik çalışmalarla o yerleri yeniden dünya insanına kazandırmak Kâbe’de tavaf yapmaya aykırı değildir. İslâm dini ile de çelişmez. Yukarıdaki ayet ile izahı da mümkündür. Finansman da yok değildir!

Ama Vehhabîliğin “putlaştırma” korkusuna ne diyeceksin?        

Dünya Yine de Dönüyor

Vehhabîliğin, inanç değerine söz söyleyecek değiliz. Ama ilim işlerinde bu kadar menfi manada etkin olması İslâm’ın gerçeklerine uymaz. Bu, Batı Ortaçağ’ının engizisyon devrine benzer.    

İtalyan Matematikçi, Fizikçi ve Filozof Galileo Galilei 1633 yılında “Dünya dönüyor” dediği için engizisyon mahkemesine çıkarıldı. 1633 yılının 21 Haziran günü, Engizisyon mahkemesi önünde dünyanın döndüğüne dair tezini inkâr etmeye zorlandı. Ama inkâr etmedi; işkence tehdidi altında savunmasını sürdürdü. “Siz ne derseniz deyin; dünya yine de dönüyor.” dedi ve kâfir ilan edildi.  

O zaman bütün Batı dünyası dünyanın dümdüz tepsi gibi olduğuna ve güneşin dünya etrafında döndüğüne inanmıştı. Hasta olanlara şeytan üşüşmüş derler ve başını kazıtırlardı. 

Dört yüz küsur sene sonra bugün, bilimin gerçeklerine aykırı konuşma sırası Müslümanlara mı geldi? Ne bahtsızlık! Hayır! Müslümanlık pozitif gerçeklere sırtını dönmez, dönmemiştir. 

Mukaddes topraklar, binlerce yıllık tarihi sinesinde saklıyor. Tarihe sahip çıkmalı ve fıtratını bozmadan antik değerleri korunmalı. Bu, bütün Müslümanların görevidir. Dünya insanının da hakkıdır.

Dipnotlar:   

1- Buharî, “Hac”, 57, 60; Müslim, “Hac”, 249-250

2- Rum Suresi: 42.