Şayet, bir an evvel İslâm birliğini kurmazlarsa, bundan sonra çekecekleri sıkıntıları birer birer çekmeye devam edecekler gibi görünüyor.

Amerika ve Batılı devletlerin sınırsız para ve silah desteğiyle İsrail tarafından Filistin, Gazze ve Lübnan’da yaşanan katliam ve soykırım derecesindeki savaşlar, Türkiye dahil bütün orta doğu devletlerine yayılacak ve Müslüman devletleri içinden çıkılması zor bir bataklığa sürükleyecektir. Şimdi, evlerinden ve televizyondan film izler gibi seyreden Müslümanlar, çoluk çocuk, kadın erkek herkesi öldüren zalim İsrail devletinin buralarda kalmayıp, daha yukarılara doğru geldiğini göreceklerdir. Aynı şeyler başlarına geldiği zaman ne yapacaklar?

Kutsal Tevrat’ın orijinalinde olmayan ve Siyonistler tarafından tahrif edilerek, Allah’ın ayetleriymiş gibi uydurulan sözler ve “Vaad Edilmiş Topraklar” masalıyla sınırları çizilen Nil nehrinden Fırat nehrine kadar çok geniş ve Müslümanların yaşadığı vatan topraklarını almak bahanesiyle sırayla bu devletlere çılgınca saldıran ve Amerika ile Batılı devletleri arkasına alan Siyonist İsrail devletini durdurmanın zamanı çoktan geldi ve geçiyor bile.

Bahsi geçen bu elleri kanla bulanmış zalim devletleri durdurmanın tek yolunun İslâm birliğini kurmak olduğunu, İslâm İş Birliği Teşkilatı’na üye olan bütün Müslüman devletler biliyor. Peki, neden bu hususta bir harekete geçilmiyor? Mutlaka bunun çok çeşitli engelleri ve sebepleri olabilir. Fakat, şimdi bu engel ve sebepleri düşünecek zaman değildir. Her ne pahasına olursa olsun bu birlik kurulmalıdır. Müslüman devletler ve halkları arasında mezhep farklılıkları vardır ve normaldir. Amerika ve Batılı devletlerin aşırı baskısı da olabilir. Her ne olursa olsun bu engellerin hepsi mutlaka aşılmalıdır. Bu yüzden başımıza iş açılabilir, diye korkmanın bir faydası yoktur. Zaten “Korkunun ecele bir faydası yoktur.” denilmiştir.

İslâm birliğini kurmaya engel olan başka bir durum da, İslâm devletlerinin bu vazifeyi birbirlerine havale etmeleridir. Havale etmekle bir yere varılamadığı da ayrı bir gerçektir. Kanaatimce bu çok önemli vazifeyi bir devletin başarması mümkün görünmüyor. Ne Türkiye ve ne de bir başka İslâm devleti tek başına buna öncülük etmesi yeterli değildir. O zaman, en azından beş devlet bir araya gelip öncülük etmelidir.

Bahsi geçen beş devletten biri, Bediüzzaman Hazretlerinin “İslâm’ın zeki bir mahdumu [oğlu].” dediği Mısır olmalıdır. Zira Mısır, yüz on milyon nüfusa sahip ve 22 devletten meydana gelen Arap Ligi’nin lideri konumundadır. İkincisi, Mekke ve Medine gibi kutsal şehirlerin bulunduğu, İslâm dünyasının manevî merkezi konumundaki 30 milyon nüfuslu Suudî Arabistan’dır. Üçüncüsü, 90 milyon nüfusa sahip Müslüman bir ülke olan İran devletidir. Bu devlet, aynı zamanda değişik Müslüman devletlerde yaşayan Şiîlerin de bir nevi temsilcisi durumundadır. Dördüncüsü, 150 milyon civarındaki nüfusu ile Orta Asya’yı ve Uzak Doğu Müslümanlarını temsil eden Pakistan’dır. Beşincisi, Türkiye Cumhuriyeti Devleti’dir. Kendisi dahil, yedi devletten meydana gelen Türk Devletler Teşkilatını temsil etmektedir.

Evet; Mısır, Suudî Arabistan, İran, Pakistan ve Türkiye’nin öncülük edeceği ve Bediüzzaman Hazretlerinin ittihad-ı İslâm dediği İslâm birliği, dünyanın bozulmuş dengelerinin yeniden dengeye gelmesine vesile olacak büyük güç birliğidir. Bu birlik, orta doğuda çeşitli oyunlar oynayarak, mevcut yeraltı ve yerüstü zenginliklerine çökmek isteyen Amerika ve diğer Batılı devletleri durdurduğu gibi, onların desteğiyle orta doğuyu kan gölüne çeviren zalim ve Siyonist İsrail devletini dahi durduracaktır. İslâm birliğinin dışında, Birleşmiş Milletler ve Güvenlik Konseyi dahi onu durduramadı. Zaten, Amerika barış istiyor görüntüsü altında İsrail terör devletini sürekli destekliyor ve hatta kışkırtıyor. Hedefi ise, kendi menfaatlerini korumak ve Müslüman devletleri modern bir köle gibi kullanmak. Artık buna dur demenin zamanı geldi. İslâm birliğini kurmak, aynı zamanda Müslüman devletler arasındaki problemlerin dahi kolay çözülmesine yardımcı olacaktır. Evet, İslâm birliğini hayata geçirmek, nice dertlerimizin ilâcı olacaktır, inşallah.