Bu Arabî f›kran›n mebdei fludur:
,/
¬p
? r
?n
N n
ô°n
ûr
ën
e ,/
¬p
àn
©r
æ°n
U n
ôn
¡r
°ûn
e :/
¬p
°Vr
Qn
G n
án
?j/
ón
M n
?n
©n
L r
øn
e n
¿Én
ër
Ñ°o
ùn
a
s
ôn
ªn
e ,/
¬p
à s
æ`n
L n
´n
Qr
õn
e ,/
¬p
àn
ª r
Mn
Q n
ôn
gr
õn
e ,/
¬p
àn
ªr
µ
p
M n
QGn
ón
e ,/
¬p
Jn
Qr
óo
b n
ôn
¡ r
¶n
e
o
øs
j n
õo
ªn
a ,p
äÉn
Yƒo
æ°r
ün
Ÿr
G n
?«/
µn
e ,p
äGn
Oƒo
Lr
ƒ n
Ÿr
G n
?«°/
ùn
e ,p
äÉn
bƒ o
?r
în
Ÿr
G
p
äÉn
JÉn
Ñ s
ædG o
ôs
gn
õo
e p
äGn
ôn
és
°ûdG o
ôs
ªn
ão
e p
äGn
Qƒ o
« t
£dG ¢o
ûs
?n
æo
e p
äÉn
fGn
ƒ r
«n
?r
G
,/
¬p
Ø r
£ o
d o
ôp
FÉn
°ûn
H ,/
?p
Oƒo
L Én
jGn
ón
g ,/
¬p
©r
æ° o
U o
¥p
QGn
ƒn
N ,/
¬p
ª r
?p
Y o
äGn
õp
ér
©o
e
p
án
ª° r
ùn
f ? /
a p
QÉ n
« r
Wn
’r
G o
™ t
én
°ùn
J ,p
QÉn
ª r
Kn
’r
G p
án
æj/
R r
øp
e p
QÉn
gr
Rn
’r
G o
º t
°ùn
Ñn
J
n
¤n
Y p
äGn
óp
dGn
ƒ r
dG o
º t
Mn
ôn
J p
QÉn
gr
Rn
’r
G p
Oho
óo
N '
¤n
Y p
QÉ n
£r
en
’r
G o
êt
õn
¡n
J ,p
QÉn
ë°r
Sn
’r
G
,m
¿É s
æ`n
M o
º t
Mn
ôn
J , m
ø'
ªr
Mn
Q o
Ot
On
ƒn
J ,m
Oho
On
h o
±t
ôn
©n
J ,p
QÉn
¨°u
üdG p
?Én
Ø r
Wn
’r
G
@ u
¿=É n
÷r
Gn
h p
?n
? n
Ÿr
Gn
h p
¿Gn
ƒ r
«n
?r
Gn
h p
ìh t
ôdGn
h p
¿Én
°ùr
fp
’r
Gn
h u
øp
ér
?p
d m
¿És
æn
e o
øt
æn
ën
J
‹flte bu Arabî tefekkürün k›sa bir meali fludur ki:
Bütün meyveler ve içindeki tohumcuklar, hikmet-i
Rabbaniyenin birer mu’cizesi, sanat-› ‹lâhiyenin birer ha-
rikas›, rahmet-i ‹lâhiyenin birer hediyesi, vahdet-i ‹lâhiye-
nin birer bürhan-› maddîsi, ahirette eltaf-› ‹lâhiyenin bi-
rer müjdecisi, kudretinin ihatas›na ve ilminin flümulüne
birer flahid-i sad›k olduklar› gibi; flunlar, âlem-i kesretin
aktâr›nda ve flu a¤aç gibi tekessür etmifl bir nev’i, âlemin
etraf›nda, vahdet âyineleridirler; enzar› kesretten vahde-
te çeviriyorlar. Lisan-› hâl ile her birisi der: “Dal budak
salm›fl flu koca a¤ac›n içinde da¤›lma, bo¤ulma; bütün o
a¤aç bizdedir. Onun kesreti, vahdetimizde dahildir.”
SÖZLER | 997
O
TUZ
‹
K‹NC‹
S
ÖZ
lisan-› hâl:
bir fleyin duruflu ve
görünüflü ile bir mana ifade et-
mesi.
meal:
anlam.
mebde:
bafllangݍ.
mu’cize:
benzerini yapmaktan
insanlar›n âciz kald›¤› fley.
nev:
çeflit.
rahmet-i ‹lâhiye:
Allah’›n rahme-
ti.
sanat-› ‹lâhiye:
Allah’›n sanat›.
flahid-i sad›k:
do¤ru sözlü flahit.
flümul:
içine alma, kaplama.
tefekkür:
derin düflünme.
tekessür:
ço¤almak.
vahdet:
birlik.
vahdet-i ‹lâhiye:
Allah’›n tek ol-
mas›.
ahiret:
k›yametten sonra ku-
rulacak olan âlem, ebedî ha-
yat yurdu.
aktâr:
taraflar, yanlar.
âlem:
evren, dünya.
âlem-i kesret:
çokluk âlemi.
Arabî:
Arapça.
âyine:
ayna.
bürhan-› maddî:
maddî ve
görülebilen delil.
eltaf-› ‹lâhiye:
‹lâhî lütuf ve
ihsanlar.
enzar:
bak›fllar.
f›kra:
bend, madde.
hikmet-i Rabbaniye:
Cenab-›
Hakk›n terbiye ve idaresinin
gayeli ve maksatl› oluflu.
ihata:
kuflatma.
kesret:
çokluk.
kudret:
kuvvet, iktidar.
