/
¬p
?p
Fn
É?n
M p
?o
HÉn
£n
àp
Hn
h /
?p
QGn
ƒr
fn
Gn
h /
?p
QGn
ôr
°Sn
G p
?o
aGn
ƒn
àp
Hn
h p
ás
«p
¡ '
dp
’r
G p
á s
«p
fGn
Qƒ t
ædG p
¬p
JÉ n
j'
G
1
@ p
¿Én
«n
©dr
Gn
h p
In
ón
gÉn
°û o
Ÿr
Ép
H p
?p
QÉ n
K'
G n
h
/
¬p
JGn
ôn
ª n
Kn
h
denilmifltir.
®
SÖZLER | 731
Y
‹RM‹
B
Efi‹NC‹
S
ÖZ
arz:
yeryüzü.
bilmüflahede velayan:
görerek
ve flahit olarak.
esrar:
s›rlar.
ins:
insan
ittifak:
söz birli¤i.
kelâm-› ‹lâhî:
Allah’›n kelâm›.
kemal-i ihtiram:
tam bir sayg›,
hürmet.
kemal-i ihtiflam:
ihtiflam›n, deb-
debenin son derecesi; mükem-
mel heybet ve haflmetlilik.
kudsî saltanat:
mukaddes sul-
tanl›k.
kudsî:
mukaddes.
makbul:
kabul edilmifl.
manevî:
mana ile ilgili.
mergup:
ra¤bet edilen, istenilen.
nuranî:
nurlu.
semavî:
‹lâhî.
semere:
meyve.
tetabuk:
birbirine uygunluk.
tevafuk:
uyma.
Vacibü’l-Vücud:
varl›¤› zarurî ve
zatî olan Allah .
vahdet:
birlik.
Vahidü’l-Ehad:
s›fatlar› ve zat›yla
tek ve benzersiz olup, birli¤i her
fleyde ve bütün eflyada tecelli
eden Allah.
1.
Allah’tan baflka hiçbir ilâh yoktur. O öyle bir Vacibü’l-Vücud ve Vahidü’l-Ehad’dir ki, Onun
vücub-u vücuduna ve vahdetine melek, ins ve cin taifelerinin makbul ve mergubu olan ve
bütün ayetleri her dakika kemal-i ihtiram ile nev-i insan›n yüz milyonlarcas›n›n dilleriyle oku-
nan, kudsî saltanat› as›rlar ve devirler boyunca arz›n ve kâinat›n her taraf›nda devam eden,
manevî ve nuranî hâkimiyeti on dört as›rd›r dünyan›n yar›s›nda ve insanl›¤›n beflte biri üze-
rinde kemal-i ihtiflam ile cereyan eden Kur’ân-› Mu’cizülbeyan delâlet eder. Ve keza, o ke-
lâm-› ‹lâhî, kudsî ve semavî surelerinin icma›, nuranî ve ‹lâhî ayetlerinin ittifak›, esrar ve en-
var›n›n tevafuku, hakikatlerinin, semerelerinin ve eserlerinin tetabuku ile, Allah’›n vücub-u
vücuduna ve vahdetine bilmüflahede velayan flahadet edip, ispat eder.
