20 | SÖZLER
B
‹R‹NC‹
S
ÖZ
• Biri, kâinat›n heyet-i mecmuas›ndaki teavün, tesa-
nüt, teanuk, tecavüpten tezahür eden sikke-i kübra-i ulû-
hiyettir ki,
1
$G p
º° r
ù p
H
ona bak›yor.
• ‹kincisi, küre-i arz simas›nda nebatat ve hayvanat›n
tedbir ve terbiye ve idaresindeki teflabüh, tenasüp, inti-
zam, insicam, lütuf ve merhametten tezahür eden sikke-i
kübra-i rahmaniyettir ki,
2
p
ø
n
ª r
M s
ôdG $G p
º° r
ù p
H
ona bak›yor.
• Sonra, insan›n mahiyet-i camias›n›n simas›ndaki
letaif-i re’fet ve dekaik-› flefkat ve fluaat-› merhamet-i
‹lâhiyeden tezahür eden sikke-i ulya-i rahîmiyettir ki,
p
º« /
M s
ôdG p
ø '
ª r
M s
ôdG $G p
º° r
ùp
H
’deki
3
p
º«
p
M s
ôdn
G
ona bak›yor.
Demek,
p
º« /
M s
ôdG p
ø '
ª r
M s
ôdG $G p
º° r
ùp
H
sahife-i âlemde bir sa-
t›r-› nuranî teflkil eden üç sikke-i ehadiyetin kudsî ünva-
n›d›r ve kuvvetli bir hayt›d›r ve parlak bir hatt›d›r. Yani,
p
º« /
M s
ôdG p
ø '
ª r
M s
ôdG $G p
º° r
ùp
H
yukar›dan nüzul ile, semere-i kâ-
inat ve âlemin nüsha-i musa¤¤aras› olan insana ucu da-
yan›yor. Ferfli Arfla ba¤lar; insanî arfla ç›kmaya bir yol
olur.
‹kinci S›r:
Kur’ân-› Mu’cizülbeyan, hadsiz kesret-i
mahlûkatta tezahür eden vahidiyet içinde ukulü bo¤ma-
mak için, daima o vahidiyet içinde ehadiyet cilvesini gös-
teriyor. Yani, meselâ, nas›l ki günefl, ziyas›yla hadsiz efl-
yay› ihata ediyor. Mecmu-u ziyas›ndaki güneflin zat›n›
en büyük mühür.
sikke-i ulya-i rahîmiyet:
Al-
lah’›n rahmet edici s›fat›n›n
en yüksek mührü.
sima:
çehre; yüz.
s›r:
gizli gerçek; giz.
flefkat:
ac›yarak, esirgeyerek
sevme, karfl›l›ks›z merhamet.
fluaat-› merhamet-i ‹lâhiye:
‹lahî merhametin par›lt›lar›.
teanuk:
birbirine sar›lma, bir-
biriyle yan yana gelme.
teavün:
yard›mlaflma.
tecavüp:
birbirinin ihtiyac›na
cevap verme.
tedbir:
sevk ve idare, bak›m.
tenasüp:
uygunluk.
terbiye:
yetifltirme, büyütme.
tesanüt:
dayan›flma.
teflabüh:
benzerlik; birbirine
benzeme.
teflkil:
meydana getirme.
tezahür:
ortaya ç›kma, gö-
rünme.
ukul:
ak›llar.
ünvan:
isim, nam.
vahidiyet:
her fleyde görü-
nen Allah’›n birli¤i.
zat:
kendisi, asl›.
ziya:
›fl›k, ayd›nl›k.
1.
Allah’›n ad›yla.
2.
Dünyada mü’min, kâfir ay›rt etmeden r›z›k verici Rahman olan Allah’›n ad›yla.
3.
Yaratt›klar›na karfl› pek merhametli ve flefkatli olan Rahîm.
âlem:
dünya, kâinat.
arfl:
gök, sema. • Allah’›n büyük-
lü¤ünün ve yüceli¤inin tecelli et-
ti¤i yer. • yüce makam.
cilve:
görünme, akis, yans›ma.
dekaik-i flefkat:
‹lâhî flefkatin in-
celikleri.
ehadiyet:
Allah’›n her bir fleyde
birli¤ini göstermesi.
eflya:
fleyler.
ferfl:
yer, dünya; yeryüzü.
hadsiz:
s›n›rs›z, sonsuz.
hat:
yaz›; çizgi.
hayt:
ip, ba¤.
hayvanat:
hayvanlar.
heyet-i mecmua:
her fleyi ile bir-
likte; tümü, tamam›.
idare:
yönetim.
ihata:
içine alma; tam kavrama;
kuflatma.
insanî:
insana ait.
insicam:
düzgünlük, uyumluluk.
intizam:
tertip, düzen.
kâfir:
inanmayan, inançs›z.
kâinat:
Allah’›n d›fl›nda var olan
her fley.
kesret-i mahlûkat:
yarat›klar›n
çoklu¤u.
kudsî:
kusursuz, yüce, temiz.
Kur’ân-› Mu’cizülbeyan:
aç›kla-
malar›yla ak›llar› benzerini yap-
maktan âciz b›rakan Kur’ân.
küre-i arz:
yer küre, dünya.
letaif-i re’fet:
‹lâhî flefkat ve mer-
hametin incelikleri ve güzellikleri.
lütuf:
ikram, ihsan, iyilik.
mahiyet-i camia:
kapsaml› ve
genifl özellik, yap›, mahiyet.
mecmu-u ziya:
›fl›¤›n tamam›, ›fl›-
¤›n tüm unsurlar›.
merhamet:
ac›ma, koruma, iyilik
etme.
nebatat:
bitkiler.
nüsha-i musa¤¤ara:
küçültülmüfl
numune, örnek.
nüzul:
inmek.
Rahman:
sonsuz merhamet ve
flefkatle bütün varl›klar› r›z›klan-
d›ran Allah.
r›z›k:
her canl›ya ayr›lm›fl nimet.
sahife-i âlem:
bütün yarat›lm›fl-
lar sayfas›; kâinat sayfas›.
sat›r-› nuranî:
ayd›nl›k, parlak
yaz›, cümle, ifade.
semere-i kâinat ve âlem:
kâinat
ve içindeki her fleyin meyvesi ve
neticesi.
sikke-i ehadiyet:
Cenab-› Allah’›n
her bir fleyde birli¤ine delâlet
eden mühür.
sikke-i kübra-i rahmaniyet:
Al-
lah’›n her fleye en münasip r›zk›-
n› son derece büyük bir merha-
metle verici oluflunun en büyük
mührü.
sikke-i kübra-i ulûhiyet:
Allah’›n
her fleyin ilâh› oldu¤unu gösteren
