Muhtasar Bir Tahlil
(1)
m
Is
óp
°Tn
h m
?r
ƒn
g u
?o
c?/
aÉn
æp
H r
?s
°Sn
ƒn
J
Fıkrası:
m
Is
ó°p
T
lâfzındaki
ä
,
kelimesinin huruf-i asliyesinden olmadığından, vakıf vak-
tinde kaideten
g
’ye kalbolduğu cihetle, o
ä
,
g
sayılır.
Baştaki
r
?s
°Sn
ƒn
J
’de
ä
ile
m
Is
ó°p
T
’deki
¢T
yedi yüz, şeddeli
¢S
yüz yirmi,
»/
a
’deki
±
seksen, mecmuu dokuz yüz; dört
?
yüz yirmi;
¿
,
Ü
, üç
h
, iki
g
,
?
,
i
ve bir
elif
yüz on
bir;
m
Is
ó°p
T
’deki şeddeli
O
sekiz; mecmuu bin yüz otuz do-
kuz;
r
? s
°S n
ƒn
J
’den evvel veyahut sonra
r
ó«
p
© n
°S Én
j
kelimesi yüz
elli beş ediyor; yekûnu bin iki yüz doksan dört eder.
İkinci Fıkra:
(2)
»/
às
ªp
¡p
H Gk
ôr
gn
O p
A=Én
«°r
Tn
’r
G »p
a n
?o
ã«/
Zn
G
fıkrasında
n
?o
ã«/
Zn
G
kelimesi hesaba dahil değildir. o kelimedeki
kâf-ı
hitap
’tan murat said olduğundan, elbette
r
ó«/
©n
°SÉn
j
kelimesi
mukadderdir. öyle ise,
»/
às
ªp
¡p
H Gk
ôr
gn
O p
A=É n
«r
°Tn
’r
G?p
a n
ó«/
©n
°SÉn
j n
?o
ã«/
Zn
G
aynen evvelki fıkra gibi bin iki yüz doksan beş eder. eğer
okunmayan
hemze-i vasıl
sayılmazsa, bin iki yüz doksan
dört eder. Çünkü
¢T
ile
ä
yedi yüz,
Q
iki yüz,
±
iki
i
ile beraber yüz; oldu bin. Müşeddet
?
seksen;
O
,
Ü
,
cihet:
yön.
elif:
Arab alfabesinin ilk harfi.
hemze-i vasıl:
Arabcada iki
kelimeyi birleştiren ‘elif’ harfi.
huruf-i asliye:
temel harfler.
kâf:
Arabca da ‘kâf’ harfi.
kaideten:
kural ve prensibe
göre.
lâfız:
söz, kelime.
mecmuu:
toplamı.
muhtasar:
kısa, özet.
mukadder:
takdir olunmuş,
belirlenmiş.
müşeddet:
iki harf kuvvetin-
de okunan şeddeli harf.
şedde:
Arabcada iki defa
okunması gereken bir harfin
üzerine konulan ve o harfi iki
defa okutan işaret.
tahlil:
bir meseleyi çözümle-
me, analiz etme.
vakıf:
Arabca bir kelimenin
sonunu harekesiz olarak oku-
ma; durak..
yekûn:
toplam, bütün.
1.
Ahir zamanın fitnelerine yetişip düştüğün zaman, benim dua ve himmetimi kendine vesi-
le ve şefaatçi yap.
2.
Allah’ın izniyle ve kuvvetiyle senin imdadına yetişeceğim.
S
ekizinci
l
em
’
a
| 110 | Lem’aLar
