Hatime
(Gafil kafaya bir tokmak ve bir ders-i ibrettir.)
W
(1)
p
Qho
ôo
¨r
dG o
´É n
à n
e s
’p
G BÉ n
«r
f t
ódG o
Iƒ
n
«`n
?r
G É n
e n
h
ey gaflete dalıp ve bu hayatı tatlı görüp ve ahireti unu-
tup dünyaya talip bedbaht nefsim! Bilir misin, neye ben-
zersin? deve kuşuna. Avcıyı görür; uçamıyor, başını ku-
ma sokuyor. tâ avcı onu görmesin. koca gövdesi dışa-
rıda; avcı görür. Yalnız, o, gözünü kum içinde kapamış;
görmez.
Ey Nefis!
Şu temsile bak, gör; nasıl dünyaya hasr-ı nazar aziz bir
lezzeti elîm bir eleme kalbeder.
Meselâ, şu karyede, yani Barla’da iki adam bulunur.
Birisinin yüzde doksan dokuz ahbabı İstanbul’a gitmişler,
güzelce yaşıyorlar. Yalnız bir tek burada kalmış. o dahi
oraya gidecek. Bunun için, şu adam, İstanbul’a müştak-
tır, orayı düşünür, ahbaba kavuşmak ister. ne vakit ona
denilse, “oraya git!”; sevinip gülerek gider.
İkinci adam ise, yüzde doksan dokuz dostları buradan
gitmişler. Bir kısmı mahvolmuşlar; bir kısmı ne görür, ne
de görünür yerlere sokulmuşlar. perişan olup gitmişler
zanneder. Şu bîçare adam ise, bütün onlara bedel, yalnız
Hidayet ve dalâlet Mukayeseleri
| 87 |
o
n
d
ördünCü
S
öz
eden Allah.
rahman:
ister mü’min, ister kâfir;
ister iyi isterse kötü olsun; rahmeti
bütün herkese yayılan ve bütün
yaratılmışların rızıklarını ve geçim
şekillerini içine alan rahmetin sahi-
bi Allah.
talip:
isteyen, istekli.
temsil:
örnek, benzetme.
ahbap:
dost.
ahiret:
öbür dünya, öldükten
sonra başlayan hayat.
aziz:
yüksek, değerli, yüce.
bedbaht:
talihsiz.
bedel:
karşılık.
bîçare:
çaresiz.
ders-i ibret:
ibret dersi, göz ve
fikir açacak hâdise.
elem:
dert, üzüntü, kaygı, ta-
sa.
elîm:
üzücü, acı veren.
gafil:
sorumsuz, Allah’ın emir-
lerinden habersiz davranan.
gaflet:
sorumsuzluk, Allah’ın
emirlerinden habersiz davran-
ma.
hasr-ı nazar:
sadece bir şeyi
düşünmek ve ona yönelmek.
hatime:
son söz.
kalp etmek:
değiştirmek, dö-
nüştürmek.
karye:
köy.
mahvolmak:
perişan olmak,
yok olmak.
menfaat:
fayda.
müştak:
çok özleyen, arzulu,
çok istekli.
nefis:
insanın kötülüğe sevk
eden ve kötülüğü isteyen ya-
nı.
rahîm:
sonsuz merhamet sa-
hibi ve mahlûkata çok şefkat
1.
Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla.
Dünya hayatı aldatıcı bir menfaatten başka birşey değildir. (Al-i İmran Suresi:185.)
]
OnDördüncüSöz, Bar-
la’da 1927-34 yılları ara-
sında Türkçe olarak telif
edilmiştir.
