“Başı hoş, kafayı bulmuş, mest olmuş, kafası kıyak, kafası dumanlı, kafası güzel” şeklinde şu güzel Türkçemizde karşılıkları olan…

Arapça şu tam karşılığı şu “sekrân”a mukabil bulunan…

“Sarhoşluklar” türlü türlü…

En bilindik olanı, şu “muharremat”tan olan içki ve benzeri bir madde ile şu kendinden geçip aklî muhakemeyi bozup, şu hezeyanvârî “saçmalamak” derecesine vâsıl olma hâli şüphesiz…

Binlerce örneği var…

Ama bizim konumuz o değil…

Biz, bu yazımızda şu başkaca “sarhoşluklar”dan bahsetmek istiyoruz, şu Risale-i Nurlar’ımızda vurgulu bir şekilde “defaatle” tekrar edilen, şu çokça ikaz edildiğimiz, şu bizlere çoklukla “ihtar” edilen…

Meselâ, en başında şu “hubbu’d-dünya” geliyor… Yani bizlerin, şu biz Müslümanların en ziyade tutulduğu, tiryaki olup, bir türlü ondan kurtulamadığı, hadiste “bütün hataların başı, şu kaynağı” olarak gösterilen şu dünya sevgisi… Üstadın “Bu asrın acib bir hassasıdır; yani elması elmas bildiği hâlde, camı ona tercih eder...” şeklinde “teşrih” ettiği, şu “Yestehibbûnelhayâteddünya âlelâhireh…” ayetine mâsadak olan…

Sonrasında ise şu “-izm”lerimiz geliyor sanırım…

Kapitalizm, sosyalizm, pozitivizm, özellikle de onun bu topraklardaki en önemli ve etkili uzantısı olan Kemalizm…

“Hayatta en hakiki mürşit, ilimdir, fendir. İlim ve fennin haricinde (din, mezhep, tarikat, üstad) aramak dalâlettir…”e tam karşılık gelen…

Ha, bir de şu “hedonizm” var…

Şu ânî ve fânî, hem de geçici şu zevklere meftûn, pürsevdâ, hem de ona şu “taabbüd” edecek derecede “müptelâ” olmuş, eski dilde şu “hazcılık” dediğimiz şu sarhoşluğumuz…

“Men itteheze ilâhehu hevâhu…” ayetinin şu “remzine” şu “mümâsil” olan…

Kafası çoğu zaman kıyak, bu akımın şu en meşhurlarından birisi demiş ki “Madem sonunda ‘sıfır’ olacağız ve ‘sıfır’a varacağız; öyleyse, dünyanın ‘bütün’ zevklerini tatmalıyız…”

Tam da Üstadımızın şu Eskişehir Hapishanesi’nde muhatap olduğu ve şu “Sefahet ve dalâleti tervic eden bir şahs-ı manevî, insî bir şeytan gibi” şeklinde tarif, hem de tasvir ettiği ve devamında “Karşıma dikildi ve dedi: Biz, hayatın her bir çeşit lezzetini ve keyiflerini tatmak ve tattırmak istiyoruz, bize karışma!..” dediğine şu tam mukabil, şu tam karşılık gelen…

Asıl da şu en “hazîni”, en “ciğersûz” olanı,  şu  “ehl-i hak”kın, şu “ehl-i Kur’ân”ın “mağlûbiyetini” hazırlayan ve ona sebep olan şu “safderunluk”   var ki…

“Bu asırdaki ehl-i İslâm’ın fevkalâde ‘safderunluğu’ ve ‘dehşetli canîleri’ de ‘âlîcenabâne’ afvetmesi; ve bir tek haseneyi, ‘binler seyyiatı işleyen’ ve binler manevî ve maddî hukuk-u ibâdı mahveden adamdan, bir tek haseneyi görse, ona bir nevi ‘tarafdar’ çıkmasıdır…” şeklinde Üstadımızın hem tespit, hem de “teşrih” ettiği şu en ziyade “sarhoşluk” hâlimiz…

“Uyanmak” mı dediniz; tabiî ki şu en büyük şu arzu-yu hâhîş-i temennîmiz…

Ama “uyanmak” için, her şeyden önce, kişi şu “uykuda olduğunun” farkına varmalı…

“Uyanık” kimseyi ya da şu “uyanık olduğuna inanan” kimseyi sen uyandıramazsın vesselâm…