Neyse esas konuya dönecek olursak hepinizin bildiği gibi (bak yine) son yapılan "para"limpik olimpiyatlarda dolar 5 lirayı geçti. 5 liradan çok ümitliydik, çünkü 4 liradan daha iyi hazırlanmıştı. 4 lira diye kâğıt paramız olmadığı için demirlerden birisi antrenmana gelse diğeri gelmiyordu, falan ciddî bir disiplinsizlik vardı. Dedik 5 lira doları geçer, ha geçti ha geçecek beklerken merkez bankası ibretlik bir hamleyle son umutlarımızı da suya düşürdü. Ee tabi! Dolar her gün 5 lira olan bir şey değil, özellikle millet "dolar okusun, adam olsun" diye beklerken; onun 5 lira olması aslında ne kadar vizyonsuz olduğunu gözler önüne serdi. Bunun üzerine doların bu serseri tavırlarını "karı-koca" misali Amerikayla tartışmak üzere Amerikaya bir 'heeyt' gönderildi.

Bu tutmayınca 'y' harfi bir hamleyle sola alınıp o cengâver tavrımız bir 'heyet' halini aldı. 

Heyet gitti, sabır taştı, dolar 5'i aştıkça aştı. Dostumuz düşmana dönüştü, düşmanımız kalkıp dostumuz oldu. En garibi de budur ya kabak yine vatandaşın başına patladı. Antin kuntin bi' dünya terim çıktı iki günde. Stagflasyon, develasyon derken bebe losyon ve halüsinasyondan başka terimi aklında tutamayan vatandaş kısa devre yapmaya başladı. Öyle olmalı ki birileri hâlâ "bana ne? benim dolarla ne işim var?" diyebiliyor hiçbir yerli üretim mal sahibi olmadan... 

O zaman ben de çok kızıp cevaben diyorum ki: Dolar 3.50 civarındayken memleketi kurtarmak için 10.000 dolar bozdurup şu anda 20.000 liradan fazla zarara girmediğim için dolar beni pek etkilemiyor... Hadi bakalım nasıl oluyormuş? Neyse işte durum kısaca böyle, ama uzun hali bambaşka. Demezsin yani bu o meselenin uzun hali diye. O yüzden uzun halini anlatmayı ve uzman ekonomist Mozartla 'do'ları inceleme işini haftaya tehir edip sizlere veda ediyorum...

Not: Ben bu yazıyı yazarken dolar yeni 5 olmuştu. Ama dolar 6'yı da geçti. Anlayacağınız olimpiyatlarda iyi çuvalladık...

Not 2: Az kalsın 7 oluyordu yüreğim ağzıma geldi.

Not 3: Övdükleri kadar yok, dandik bir telefon. Ayfon al rahat et.