Her yerden geldiler Nurcular, bakın
Gün boyu gelirler hep akın akın..
Ölene kadar hiç sönmez şevk, aşkın.
Avamdan olmalı elbette farkın..
Nureddin Abut bey sabahki derste,
Yaylada tevhidden sunar bir deste.
Ayet-ül Kübraysa İlahî beste.
Tevhid nâğmeleri vardır bu seste..
Şükrü Bulut hoca öğleden sonra
Nurun fütûhâtı dünya çapında..
Sulh-u umumîyse Sırac’un Nurd’a.
Bu hakîkatleri müjdeler burda..
Kargı yaylasında vardır bir vapur.
Karadan yürüttü İbrahim vapur.
Bu gemiyle olur ilânat-ı Nur.
İmânı kurtarır külliyat-ı Nur.
Risale-i Nurda ne ararsan var.
Tasdik edip oku, ihlâs olsun yar.
Tefekkürle oku yaraların sar.
İnsan olan insan gerçeği arar.
Yaylaya gelenler “tullab’un Nur”dur.
Burada bulunmak büyük sürûrdur.
Üstada talebe olmak onurdur.
Mehdiye tâbi ol, saadet budur!..
Farklı meşreplerse baştaki gözdür.
Bu iki göz ise fakat bir görür..
Bir görmezse ahfeş hep yanlış görür.
İhtilâf ateşi her yeri bürür.
Gelecek seneye kim ölür kalır.
İhmali kaldır at, ataleti kır.
Müfrid irtibatta var büyük bir sır.
Şahs-ı manevîde sebat ve sabır!.
Tefekkür bahçesi Üstadımındır.
Tevhid delilleri hem de pek çoktur.
Nefis ve şeytanı yerden yere vur.
Nurcuların hepsi Nurları okur.