Kâinat ağacının pek çok meyvesi vardır,

Birisi nebatattır diğeri hayvanattır.

Bunların her birinin farklı lezzetleri var,

Lale sümbül menekşe binlerce meyvesi var.

Koyun keçi ve inek binlerce çeşidi var,

Fakat hepsi insana kılınmıştır musahhar.

Güneş ay ve yıldızlar insana musahhardir,

Kâinat ve mafiha insana hizmetkârdır.

Kâinat ağacının en son meyvesi insan,

Diğer bütün meyveler insana lütuf ihsan.

Kâinat ağacının en mükemmel meyvesi,

İnsan oğludur ancak alemin halifesi.

Emanet-i kübra’nın en son sahibi insan,

İman ve ubudiyet eder insanı insan.

Ahsen-i takvimdedir yaratılan bu insan,

Eşref-i mahlukattır insandaki beden can.

A’lâ-yı illîyyine yükselebilir insan,

Esfel-i safilîne düşebilir bu insan.

Meleklerin fevkinde meratibi elbet var,

Şeytanlardan aşağı derekat hâli de var.

Nihayetsiz suuda istidadı var onun,

Nihayetsiz sukuta istidadı var onun.

Yeryüzü sofrasının en aziz misafiri,

Had ve hesaba gelmez sayısız nimetleri.

Sonsuz lütuf ihsanın elbet bir fiyatı var,

Zikir, fikir ve şükür bu ihsan Allah’ tandır.

MEHMET KOVANCI