Bayram, tutulan oruç, seher vakti yolu beklenilen davulcu ile başlayan sahur ve niyetle başlar, teravihlerle anlam kazanırdı.
Ahir zaman yaşlandıkça, israf arttıkça, bayram tadı yavan gelmekte. Yaş kemale erdikçe bayrama duyulan özlem çocukluktaki gibi olmuyor.
Memleket, iş güç nedeniyle terk edilince bayram acılaşıyor. Ne muhabbet kalıyor nede kırk yıl hatırı sayılan kahvenin tadı. Şerife ve arife telaşı, baklava ve börek hazırlığı kalmayınca, Anadolu kadınlarının emeği, alın teri, sevgisi, şefkati ve muhabbeti olmayınca tadı tuzu kalmadı bayramların.
Çoluk çocuk bayram namazına gitmeyince, namaz dönüşü kahvaltı sofrası hazır olmayınca, yüce dağ gibi sırtını yaslandığın baba elini öpmeyince, ana boynuna sarılmayınca, bayramın tadı olmuyor dostlar.
Siz siz olun eğer ana ve babanız sağ ise bir ve beraber olun bayramın tadına varın. Bu güzel günlerin kıymetini bilin. Yorulan siz olun, sevabı ve duasını alan siz olun.
Ki bayramlarımız bayram ola.