Dertleri öncelik sırasına göre dizmek ve bunları birlikte çözmekten başka çaremiz de yoktur.

İstanbul Cevahir Otel’de düzenlenen bir programda “Geleceğin Türkiye’sinde Ekonomi” raporu kamuoyuna sunuldu. İlke İlim Kültür Eğitim Derneği tarafından hazırlanan rapor Murat Taşdemir, Etem Hakan Ergeç, Hüseyin Kaya ve Özer Selçuk imzasını taşıyor. 

Raporun sunumu öncesinde kısa bir konuşma yapan Rekabet Kurumu Başkanı Ömer Torlak, başta pek çok uzmanın da dikkat çektiği gibi ‘yapısal reformlara ihtiyaç olduğunu’ ifade etti. 

Torlak’ın “Aksi halde sadece günü kurtarmış oluruz. Yapısal reformları hayata geçirmek kaçınılmaz. Bu saatten sonra Türkiye’nin ‘Ben kapalı ekonomi olacağım’ deme imkânı yok. Moral ve motivasyonu da yapısal reformlarla ayakta tutabiliriz” demesi dikkat çekiciydi.

Komisyonun hazırladığı raporun sunumunu yapan Prof. Dr. Murat Taşdemir, bilhassa uzun dönemli büyüme ihtiyacı, sosyal adalet ve bunları sürdürebilmek noktalarına işaret etti. İnsan kaynağı olmadan bu hedeflere ulaşmanın mümkün olmadığına dikkat çeken Prof. Dr. Taşdemir, raporun ‘gelecekten nasıl bir Türkiye istiyoruz’ sorusuna cevap aradığını belirtti.

Taşdemir, Türkiye ekonomisinin geleceğin dünyasına hazırlanabilmesinin şartlarını şöylece özetledi:

* Ekonominin üretim kapasitesindeki artışı ifade eden ve beşerî sermaye, teknoloji, verimlilik gibi yapısal faktörlere bağlı olan uzun dönem büyüme hedeflenmelidir.

* Bireylerin eşit haklara ve eşit fırsatlara sahip olmaları temin edilmelidir. Ekonomik büyüme gelecek nesillerin refahından ödün vermeyecek şekilde gerçekleştirilmelidir.

* Beşerî sermayeyi arttırmak için ahlâkî değerleri güçlü bireyleri yetiştirecek bir eğitim sistemi kurulmalıdır.

* İnşaat sektörü gibi sektörler yerine daha verimli ve stratejik sektörler tercih edilmeli.

* Kamuda şeffaflık, söz hakkı ve hesap verilebilirlik arttırılmalıdır. Vergi sistemi adil hale getirilmeli.

* İslâmî finansın Türkiye ekonomisindeki payı ve niteliği arttırılmalıdır. Tarım ve hayvancılık, enerji, savunma ve bilişim sektörlerine özel önem verilmelidir.

Dile getirilen tekliflerin hepsi önemli, ama özellikle “ahlâkî değerleri güçlü kişileri yetiştirecek bir eğitim sistemi”ne duyulan ihtiyacın ifade edilmiş olması dikkat çekici. Hangi mesele olursa olsun neticede iş dönüp dolaşıp eğitim sistemine geliyor. O halde her şeyden önce bu meseleye el atmak gerekmez mi?

Kurumsal yapımızın iyi durumda olmadığına da işaret eden Prof. Taşdemir, Türkiye’deki gelir eşitsizliğini de büyük dertler arasında saydı. 

Fırsat eşitliğinin ilkokuldan başladığını ifade eden Taşdemir, “Mesele üniversite imtihanında fırsat eşitliği sunmak değil. Nüfusumuz da yaşlanıyor. Kamuda şeffaflık şart. Vergi sistemi de adil olmalı” tesbitlerini de seslendirdi.

Konuşmasını rakamlarla ve grafiklerle destekleyen Prof. Dr. Taşdemir’in işaret ettiği bu dertlere itiraz eden çıkar mı? Kamunun şeffaf olmadığı, gelir dağılımının adaletsiz olduğu ve adil bir vergi sistemi olmadığı inkâr edilebilir mi?

Sunumu dinlerken Türkiye’yi idare edenleri boşuna ve boş yere övündüğünü bir defa daha anlamış olduk. 

Övünmeyi sonraya bırakarak dört elle dertlere çare arayalım derim, vesselâm.