Bütün makyajlamalara ve yanıltmalara rağmen TÜİK’in yüzde 49’larda gösterdiği, aynı sepeti kullanan ENAG’ın yüzde 90’larda gösterdiği enflasyonun artışıyla, ekonomistlerin “ülke batıyor, bu faizle ülkenin ayakta kalma şansı yok” diye uyardıkları yüzde 55-56’lara çıkan geçen yıla göre faizle ödenen paranın anaparanın iki katına 1 trilyon 563 milyara vardığı ekonomik çöküşte tümüyle kaybettiğini, artık sandıktan çıkamayacağını gören Saray iktidarının “çözüm”ün değil siyasî hesapların peşinde olduğu ifşa oluyor.

Bir yandan İmralı’da kırk bin insanın katledilmesinden sorumlu olarak müebbet hapse mahkûm olan terörist başının “Meclis’te konuşturulması” üzerinden “terör örgütü” muhatap alınırken, diğer yandan “çözüm süreci”nde terörist başının mektubunu ve mesajını Kandil’deki terör kampına ve Avrupa’daki terör örgütü elebaşlarına taşıtan iktidardakilerin “DEM grubunda 57 Öcalan gölgesi var” diye sivil siyasetin ve Meclis’in dışlanması çifte standartlı yaman çelişkisi çarpıklığını deşifre ediyor.

“İÇİ BOŞ AÇILIM”IN AMACI SIRITIYOR

Aslında Bahçeli’nin en son bir taraftan “terörist başı terörün bittiğini, PKK’nın lağvedildiğini ilan edecekse DEM grubuna gelsin bunları teker teker söylesin” sözünü tekrarladıktan sonra “Devlette devamlılık, siyasette istikrar için Sayın Erdoğan güvencedir, milletin sevdalısıdır, tecrübesiyle, birikimiyle bize göre tek seçenektir, bu kapsamda anayasal düzenlemeyi yapmak gereklidir” sözü “Öcalan çıkışı” atraksiyonunun maksadını ele veriyor.

Ve “Eğer terör hayatımızdan sökülüp atılırsa, eğer enflasyon canavarına darbe indirilirse, Türkiye siyasi ve ekonomik istikrarın zirvesine çıkarsa cumhurbaşkanımız sayın Recep Tayyip Erdoğan’ın bir kez daha seçilmesi doğal ve doğru bir tercih değil midir?” ifadesiyle ortaya atılan “açılım”dan da maksadın demokratikleşeme ve “çözüm” değil, “tek kişilik otoriter rejim”i tahkimle Erdoğan’ın koltukta kalması olduğu bir defa daha itiraf ediliyor. 

Demokrasi, hukuk devleti, adâlet, yargının bağımsızlığı ve tarafsızlığı, temel hak ve hürriyetlerin, insan haklarının, fikir ve ifade özgürlüğünün olmadığı, hiçbir evrensel ve millî kriterin konuşulmadığı, sadece Anayasaya aykırı olarak üçüncü kez aday olan Erdoğan’ın önündeki dördüncü kez aday olması“ucûbe sistem”de yüzde 40+1 ve hatta daha düşük oyla seçilmesinin önünün açılmasının hedeflendiği “içi boş açılım” her haliyle sırıtıyor.

Gerçek şu ki 2002’de ağır ekonomik krizin etkilerinin hafiflemeye başladığı süreçte ani bir çıkışla “3 Kasım’da seçim” ilânıyla içinde bulunduğu koalisyonun sonunu getirip AKP’nin yüzde 34 oyla Meclis’in yüzde 65’ini doldurarak tek başına iktidarı sağlamada baş rolu oynayan Bahçeli’nin 7 Haziran 2015’ seçimlerinden sonra seçim gecesi AKP’nin tek başına iktidarı kaybettiğinin anlaşılması üzerine “1 Nisan’da erken seçim” çağrısıyla AKP’yi ve Erdoğan’ı kurtardı.

“TEK KİŞİLİK REJİMİ” KURTARMA ÇIRPINIŞI…

Yine bu vetirede hâlen karanlıktaki 15 Temmuz Hâdisesi’ni suiistimalle Erdoğan’la işbirliği daha da tahkim edilirken, “madem Cumhurbaşkanı fiili olarak Anayasaya uymuyor o zaman Anayasayı Cumhurbaşkanına uyduralım” gerekçesiyle 16 Nisan 2017 referandumuyla “tek kişilik otoriter rejim”e kapı açıldı. Bu bakımdan Bahçeli’nin “tek seçenek” yakınması; partili Cumhurbaşkanı’nın siyasi ömrünün sona ermesiyle partisinin ve “cumhur ittifakı”nın dağılmasına karşı “iktidar cephesi”nin Saray danışmanlarının ifadesiyle “tek kişilik hükûmeti” kurtarma canhıraş çırpınışı olarak görülüyor. 

Bundandır ki iktidardan düşmekle yirmi iki yılın ayyuka çıkan yolsuzlukların, hırsızlıkların, rüşvetin, kamu malını yandaşlara peşkeşin, partizanlığın ve ülkeyi içte çökertip dışta iflas ettirmenin hesabından korkulduğundan “koltukta kalmak” uğruna her türlü demokrasi ve hukuk dışılığa, haksızlığa, hukuksuzluğa ve zulme tevessül ediliyor.

Seçilmiş belediye başkanlarının tam bir keyfilikle görevden alınmasının, haklarında herhangi bir hukukî ve idarî soruşturma ve işlem bulunmayan seçilmiş muhalefete mensup Belediye Meclisi üyelerinin içeri alınmayıp grup odalarının levhalarının sökülmesi ve lağvı yasa dışılığıyla toplumda kamplaştırmanın, kutuplaştırmanın, ötekileştirip “düşmanlaştırmak”la kargaşayı ateşleme tefrika fitnesi projesine zemin hazırlanıyor.

Asıl vahamet, “kayyımla demokrasiye kıyım”la AKP iktidarında Oslo’da “üçüncü garantör ülke” teminatında terörist elebaşlarıyla yapılan “pazarlık”taki gibi son “çıkış”da kapalı kapılar arkasında hangi “pazarlıklar”ın yapıldığı; içte ve dışta hangi vaadlerin verildiği…