● Ey dîn-i mübîn! Seller gibi akan göz yaşlarımı dindir; zira bütün dertlerin devası imandır, dindir!

● Sözlerin en güzeli sonsuz mânâlarla bezeli, Levh-i Mahfûzda yazılı Kelâm-ı Ezelî…

● Dilden iman inmemişse Kâbe-i kalbe ne takke ne tesbih ne tekke ne Mekke kurtarır!

● Bu ne menem iştir ey müstebit pis ruh-u habis! Zalim, hırsız, yolsuza yol verirsin!

● Haksız, hukuksuz atar masumları zindana vicdansızlar; allak-bullak olur duygular, vicdan sızlar! 

● Emeklinin önce gençliğini, sonra demliğini, sonra yemliğini, sonra kimliğini çaldılar!

● Vefâsız önce burun kemiğini aldırdı, sonra omurga estetiği yaptırdı, omurgasız kaldı!

● Mihenge vurmadan hiddetle, “Ne yapıyor şu, âh, âhh, âhhh!” diyenler; akılları başlarına gelince, “Vâh, vââhh, bize yazık oldu eyvâh, eyvââh!” dediler!

● Zâlim kuldan utanmaz, Hak’tan âr etmez; bir parça huzuru yâr etmez; kendisi de bir dirhemlik kâr etmez!

●  Özellikle yaşlılara, “Ver parayı bul karoyu!” diyen insan avcılarına dikkat!

● Mide için de evvelâ kudret nârı değil, kudret nûru lâzımdır!

● “İnsan, kötü için de duâ eder!” ona der âyet; zirâ kötü Çin’de değil, insanın içinde!

● Köfteciye yaptığınız teşekkürün onda birini köfteleri veren Mün’im-i Hakikiye yapsaydınız da kula değil Hakka tapsaydınız ya köftehorlar!

● Hakikate hem binek hem semer hem eğeriz; zalime, kaviye değil; yalnız O’ndan yardım ister, yalnız O’na boyun eğeriz!

● Yoksa âyat âyât adalet, hak, hürriyet; yaşanmaya değer mi bu berbat bayat hayat!?

● Neye benzersin ey ahmak; düz okunsan da ters okunsan da sim u zer elbise dokusan da yine insana benzemezsin!

● Namaza durduk koca camide birkaç saf; bir saf bile olamadık el-iz’ân vel-insaf!