“Parti içinde devam eden bir inceleme mucibince Isparta Milletvekilimiz Hasan Basri Sönmez’in, Bolu Milletvekili İsmail Akgül’ün ve Kilis Milletvekili Mustafa Demir’in istifaları istenmiş, müteakiben de istifa dilekçeleri kabul edilmiştir. Kamuoyunun bilgisine arz olunur…”

Önce esasa da taalluk eden usul meselesi:  

Şimdi bu üç vekil istifa mı etti yoksa partiden atıldı mı?  

“İstifa edin yoksa biz sizi atacağız” diye el altında haber gönderilmiş olsaydı ve istifalar duyulduktan sonra bu talep bir dedikodu olarak kalsaydı “istifa ettiler” denebilirdi.  

Ama parti yetkilisi “biz istifaya zorladık ve istifa ettirdik” dediğine göre, demek ki istifa etmemişler, sadece “atılmışlar”.  

O zaman “Neden atmadınız da istifa ettirdiniz?” diye sormak lâzım ama bunun da cevabı belli.  

Herhangi bir üyeyi partiden atabilmek bir disiplin süreci işletmeyi gerektiriyor. Hele vekiller için bu süreç elbette daha ağır ve zor. Ve üstelik bu sırada ortaya kötü kokulu çok şey saçılıp dökülebilecek!  

Bu durumda o partiyi o kötü kokulardan korumak için o kişilere “Gidin dışarıda ne yapıyorsanız yapın” denmiş oluyor.  

Öyle ya, o vekiller artık içeride olmadığına göre, “parti içinde devam eden inceleme” ve parti içi temizlik artık masrafsız şekilde bitmiş olmalı!  

Bu durumda istifaya zorlanan vekillerin “Verilen karar başımızın üstündedir. Liderimiz Devlet Bahçeli’nin emrinde ve izindeyiz” şeklindeki açıklamaları ne ifade eder?  

Bu sorunun cevabı için de istifaların gerekçesine bakmak lâzım.

***

İstifaların gerekçesi belirsiz.  

Türk Devlet Geleneğinde çok köklü(!) bir yeri olan, ama demokrasilerde asla kabul edilemeyecek bir gerekçe devrede: Görülen lüzum üzerine…

Mahkeme kararlarının ve devlet işlemlerinin gerekçesiz olması, hikmet-i hükümet meselesi ile ilgilidir.

Hikmet-i hükümeti herkes bilmeyebilir ya da herkes hikmet-i hükümetle ilgilenmek istemeyebilir, tamam.

Ama bilmek isteyenlere ve bilmesi gerekenlere hikmet-i hükümeti bildirmek, modern çağda, şeffaf ve hesap verebilir bir hukuk devletinin birinci şartı.  

Oysa açıklamalarda bu konuda zırnık bilgi yok. Eğer doğruysa, Erdoğan Bahçeli’ye bu üç vekil hakkında bazı videolar izletmiş…

Sonuç: Dedikodu piyasası çalışıyor. Yok altın kaçakçısıymış da yok cinayet azmettiricisiymiş de yok şu yok bu…

***

Bizim için ana mesele ise şu:

Bir milletvekilinin parti ilkelerine aykırı bir fikri ya da tutumu varsa ve kalmakta ısrar ediyorsa parti disiplin sürecini işletilir ve o vekil partiden atılır. Geçmişte MHP’de de örnekleri var.  

Ya da bir vekil, kendisi, partinin ilkelerini ya da yönetimin tavrını beğenmiyorsa kendisi istifa edip ayrılır. Nitekim Demokrat Partiden geçen hafta istifa eden -ama Genel Başkan Gültekin Uysal Beyefendi hakkında nezaketi de elden bırakmayan- Cemal Enginyurt ve Salih Uzun örneği bunu gösteriyor.  

Ama bir vekilin kamuoyuna açıklanamayacak şekilde utandırıcı bir fiili ya da tutumu ve bilhassa bir suçu varsa tesbiti ve temizliği önce yargı yapar.  

Ve yargı bu konuda bir karar verinceye kadar parti içi disiplin süreçleri işlemez, askıda bekler. Zira ortada ağır bir isnat vardır ve deliller hakkında kararı bağımsız yargı verecektir.  

Ama bu dediğimiz hukuk devletinde ve hukuk devletini hakikaten isteyen partilerde olur. Diğer partilerde ve istihbarat devletlerinde ise işler, iç ve dış istihbarat jurnalleriyle ile yürür.  

Siyasette temizlik hareketine acilen ve şiddetle ihtiyaç var. Üstelik bu temizlik hareketi öyle MİT raporları ve sunumları ile değil, doğrudan bağımsız yargı işletilerek yapılmalı.  

Bunun için de önce iktidar değişmeli…