Yani devletin “gizli anayasa”sı yenilenip güncellenmiş. 

“Görünen asker vesayeti” kalkmış “gibi gösterildiği” için, biz işin bu tarafını aşağıda inceleyeceğiz. 

Önce açıklamadaki ilginç husus:

Cumhurbaşkanlığı Millî Güvenlik Kurulu Genel Sekreterliğinin web sayfasından HEPSİ BÜYÜK HARFLERLE yapılan MGK basın açıklamasının bir cümlesi şöyle:

“İsrail’in uluslararası hukuku hiçe sayan mütecaviz eylemlerini Suriye topraklarına da sirayet ettirmesinin, bölgede istikrarın sağlanmasına yönelik gayretlerin önünde engel oluşturduğu ifade edilmiştir.”

Bu bilginin manası nedir?

İsrail mütecaviz eylemlerini Suriye topraklarına da sirayet ettirmiştir. 

Yani başka bir yazımızda da ifade ettiğimiz üzere, iç siyasette zemin kaybeden iktidara dolgu malzemesi ve destek olsun diye yapılan “Suriye’yi fethettik” gibi açıklamaların gerçekte bir anlamı ve karşılığı yokmuş. 

Bize zannettirilmeye çalışılanın aksine, Suriye’dekiler, “Ankara’dan abim gelmiş, evde bir bayram havası” türküsünü söylemiyorlarmış!

Hele İsrail-Hamas ateşkesi olarak adlandırılan sürecin Türkiye’nin dışında kaldığı bir uluslararası koalisyon tarafından kotarıldığı düşünülünce MGK’nın ne demek istediği daha iyi anlaşılıyor.

Nazikçe ve dolaylı olarak demiş oluyor ki “biz bu işi başaramadık”.

MGK açıklamasına yukarıdaki cümleyi koyanların, metni, böyle bir tür “dolaylı itiraf mektubu” gibi yazma mecburiyetleri var mıydı? 

Elbette var denilemez. O halde bunu yazmakla bir konuda ön almaya çalışıyorlar denilebilir. 

Bazı tahminlerimiz var. Doğruluğunu zaman gösterecek. 

Türkiye’nin kendi bölgesinde bir “bölgesel güç” haline gelmesinin bu bölgelerde yarı askerî operasyonlar yapabilmesine bağlı olduğunu zannedenler, son olaylarla birlikte herhalde yanıldıklarını anlamışlardır. 

Bölgesel güç olmak, birçoğu uluslararası hukuka da aykırı sayılabilecek eylemler ortaya koymakla elde edilebilecek bir pozisyon değil. 

Bölgesel güç olmak isteyen her devletin ilk yapması gereken şey bir cazibe merkezi olmaktır. Kast ettiğimiz şey elbette turistik seyahat için cazibe merkezi olmak değil.

Devletinin işleyişine ve hukukunun insan haklarına saygılı oluşuna imrenilen bir ülke olmak lazım ki gerçek bir cazibe merkezi olunabilsin. 

Kaba askerî kuvvet cazibe değil dafia gücü oluşturur. Yani pozitif ve cezbedici bir güç değil, negatif ve defedici (itici-uzaklaştırıcı) bir kuvvet uygular. Tam techizatlı bir asker en kalitelisinden şeker de dağıtsa ancak çocukları ve ancak bir iki saat cezbeder. 

İnsan haklarına saygılı hukuk devleti olmak ise her konuda gerçek bir cazibe devleti oluşturur. Askerin elindeki tonlarca şekerden kıymetlidir. 

Türkiye’nin insan hakları ve hukukun üstünlüğü karnesinin civar ülkelerin çoğuna nazaran daha iyi olduğu tahmin edilebilir. Ama aynı karnenin bilhassa son on - on beş senede, geçmiş yıllara nazaran hızla daha kötüye gittiğini de unutmamak lazım. 

Karneyi düzeltmek ancak tam demokrasi ile olur. O da ancak asker vesayetinin gerçekten kalkmasıyla…

On beş sene önce Ergenekon-Balyoz davaları sürecinde “bak işte tam demokrasiye geçiyoruz” diyenlere “karamanın koyunu, sonra çıkar oyunu, aman dikkat” dediğimizde o iyimserlerin çoğu bize kızıyordu. Onlar şimdi bizi haklı buluyorlar. 

Ama torunları var. Sıra o türedi torunlara laf anlatmaya geldi. 

Merak edilmesin. Bizim dilimizde tüy bitmez.