Eski Başkan Trump’ın rakibi olan şimdiki başkan Biden’ın adaylıktan çekilmesiyle birlikte ABD siyaseti ciddi bir türbülansa girdi. Elbette bu da geçecek ama nasıl geçecek?

Sorunun cevabı sadece ABD vatandaşlarını ilgilendirmiyor. Dünyanın kalanı da bu konu ile şöyle veya böyle ilgili.

Zira Cumhuriyetçi Trump seçilirse ne olacağı az çok belli ama ön seçimden çıkıp Trump’a rakip olacak Demokrat aday seçimi kazanırsa nelerin olacağını dünya şimdiden kestiremiyor.

Bu da gösteriyor ki “büyük devletlerde iktidarlar değişir ama bilhassa dış politikada ana hatlar devlet politikası olarak aynı kalır” diyenler yanılıyorlar. Demokrasi de bu demek…

“Bu çekilme aslında planlanmıştı” diyen “komplo teorisi uzmanı” ve “senaryo meraklısı” kişiler de var ama bu kere galiba pek kimseyi ikna edecek durumda değiller. Zira bu yeni durum bir planın sonucu ise ancak Allah’ın planının sonucudur.

Bir siyahi olarak Hüseyin Barak Obama’nın başkan seçilmesinden sonra, beyaz dünyanın siyahiler ve hakları konusunda aştığı eşik malum.

Şimdi öne çıkan Kamala Harris adı da “hem siyahi hem kadın başkan” ihtimalini gündeme getiriyor. Ve bu ihtimalin ciddileşmesi ve Harris’in seçilmesi halinde beyaz ve eril dünyada kadın ve üstelik siyahi siyasetçiler konusunda bir eşik daha aşılmış olacak.

Bize ait kısmına gelince…

Konu ile ilişkimizin sınırı belli:

Türk ya da İslam dünyası kökenli bir ABD seçmeni değilsek, seçim sonuçlarına etkimiz duamızdan ibarettir.

Etki edemediğimiz neticelerden hangisinin “bizim için” daha iyi olduğu ve olacağı konusunda üç ana ölçeğimiz var:

Birincisi, seçilecek adayın Türkiye’de demokrat siyasetin gelişmesine ve ittihad-ı İslam’a faydası mı zararı mı fazla olur?

İkincisi, seçilecek aday dünya siyasetindeki kutuplar arası gerilimi ve bölgesel çatışmaları artırır mı azaltır mı?

Üçüncüsü, seçilecek aday, dünyanın çivisini çıkaran ahlaksızlık ve sömürü düzenini pekiştirir mi yoksa değiştirmeye mi çalışır?

Şunu da unutmayalım ki Demokrat-Cumhuriyetçi eksenli ABD siyasetinde “Cumhuriyetçiler”, “Demokrat” değiller ama bu, onların, bildiğimiz anlamda “demokrat olmayan” kişiler olduğu anlamına gelmez. Demokratlar da saltanatın zıddı anlamındaki cumhuriyete değil, sadece “cumhuriyetçiler”e karşılar.

Yukarıdaki üç temel ölçü yönünden ve görünen yüzleri itibariyle partilerden ve adaylardan biri “iyi” diğeri “kötü” değil.

Biri hayrı ve diğeri şerri temsil etmiyor. Zaten bu beklenmez de…

Biri ahlaklı diğeri ahlaksız değil. Sadece ahlakiliğin sınırları konusunda bazen farklı düşünüyorlar.

Biri hürriyetçi diğeri istibdatçı değil. İki taraf da en azından şeklen hürriyetçi ama “özgürlük-güvenlik dengesi”nde her birinin kefesi darası farklı.

Yani adaylardan “ikisi de kötü ama biri daha az kötü”.

Ya da başka bir bakışla, “ikisi de iyi ama biri daha iyi”, o kadar.

Bu üç ölçek açısından hangi tarafın adayının kazanmasının daha hayrımıza olacağını az çok tahmin edebiliriz. Bu tahmin bir takip fikri ve uzmanlık gerektirir. (Şahsen bizde o yok.).

Zira biliyoruz ki ABD’de yaşayan ve entelektüel birikim sahibi olan Müslüman seçmenin de kafası net değil.

O halde buradan bakışla bize düşen, şu ya da bu tarafa kalben ya da aklen taraf olmak değil. Hayırlısını Allah’tan istemek ve bunun için dua etmek.

Bir de netice ne gelirse gelsin kendi hedeflerimizden şaşmamak ve gündemimizden kopmamak.