Siirt’in Kurtalan ilçesine bağlı Şenköy Ortaokuluna “Sevgi” konulu konferans vermek üzere 30 Mayıs 2024 günü konuşmacı olarak davet edildim. Tahsil ve memuriyet hayatım beni köyden uzaklaştırdığı için öğrenciler beni tanımıyorlardı. Konferans öncesi tanışma faslında Şenköy’den olduğumu ifade edince öğrenciler pür dikkatle bana yöneldiler.
Konumuz “Sevgi” olunca evvela öğrencileri dinlemek istedim. Daha sonra 1960’lı yıllarda köyümüzde ilkokulun bulunmadığını, komşu köye her gün dört kilometre yaya gidiş-geliş yaptığımızı anlattım. Ayrıca o zaman biz Türkçeyi, öğretmenimiz de Kürtçeyi bilmiyordu. Eğitimin zorluklarından; maddi sıkıntılar içinde nasıl okuduğumuzu, şimdiki eğitim şartları ile mukayese ederek konferansımıza başladık.
“Sevgili öğrenciler, madem ki konferansımızın konusu sevgidir, o zaman sevginin ne olduğunu sizlerden duyayım” dedim. Öğrenciler sevginin anlamı değişik şekilde beyan ettiler ve sonuçta “Allah için birbirimizi sevmeliyiz” noktasına gelindi.
Ben de “Sevgi insanları birbirine yaklaştıran ve bağlayan bir duygudur” dedim. Daha sonra güven, dostluk ve şefkat gibi yaklaşımların kaynağında da sevginin büyük rolü olduğunu söyledim. Sonra da, “Sevgi, fertler arasında hoş görü ve fedakârlık gibi olumlu davranışlara zemin hazırlar, iki ayrı insanın kalplerini birleştirir. Topluma huzuru ve kardeşliği getiren birleştirici bir unsurdur” şeklinde ifadeler kullandım
Sadi Şirazi hazretleri: “Sevgi ve paylaşmak en yakınınızdan başlar. Sonra yayılarak devam eder.” demiş. Demek ki, sevgiyi önce en yakın dairede olan hane halkına, sonra; sokak, mahalle, şehre ve hatta bütün dünyaya yaymak gerekir.
Cenab-i Allah, (cc) şöyle buyurmuş: “Ve kalplerinin arasını sevgi ile birleştirdi.” (el- Enfall, 8/63) Cemal ve Kemal sahibi Allah (cc) bütün varlığa duyduğu sevgiden onları yaratmıştır. Allah’tan varlıklara doğru yayılan sevgi ve rahmet ise her şeyi kuşatmıştır. Sevginin bir diğer tarifi Allah’tan varlığa, varlıklardan da Allah’a giden bir hakiki aşk ve muhabbettir.
Allah, insana kalp ve sevgiyi kendi isim ve sıfatlarını sevdirmek için vermiştir. Hatta insandaki kalp ve muhabbete öyle bir genişlik vermiş ki, ancak Allah’ı bilmek ile tatmin olabilir.
Konferansın sonunda şu temennilerde bulunduk: “Sevgili öğrenciler! İnsan hayatının aileden sonra en önemli basamağı okuldur. Okul kişiyi hayata hazırlayan eğitim yuvasıdır. Başarıya ulaşmada sorumluluk duyma, planlı çalışma, kararlı olma ve kendine güvenme en önemli faktördür.
Sevgili öğrenciler sizler eğitimin temel yapı taşlarısınız. Eğitim ve öğretim alanında yapılan her türlü fedakârlık, çaba ve yatırım sizler içindir. Sizler başarılı oldukça öğretmenleriniz, aileniz, memleketiniz mutlu ve huzurlu olacak, geleceğimize güvenle bakacağız.
Muhterem öğretmenler! Öğrencilerimizin yetişmesinde yaptığınız ve yapacağınız fedakârlıklardan asla şüphemiz yoktur. Memlekettin geleceği sizin şefkat dolu yüreğinizdedir. Memleket sizlere minnettardır.”
Bu temennilerden sonra okul idaresine, öğretmen ve okul hizmetinden emeği geçenlere teşekkür ederek, öğrencilere Risale-i Nurdan küçük eserler hediye edildi.