Bir sohbet ortamında biri bana “Neden Kur’ân sadece Arapça olarak okunuyor ve yazılıyor. Başka dillerle de yazılıp, okunsun. Bütün diller Allah’ın indinde kullanılan dillerdir. Ben Kur’ân’ı kendi dilimle okuyup yazmak istiyorum.” dedi.
Ben de ona, Yüce kitabın sahibi Allah, İbrahim suresinde meâlen şöyle buyurmuş: “Hak dini onlara açıklasın diye, her peygamberi biz kendi kavminin lisanıyla gönderdik. Sonra Allah, dilediğini sapıklığında bırakır, dilediğini de doğru yola iletir. Onun kuvveti her şeye galiptir ve o her şeyi hikmetle yapar.” (İbrahim Sure, Ayet 14/4)
Ayetin meâllinden anlaşılan odur ki, Kur’ân’ın Arapça olarak indirilmesinin sebebi, Hazreti Muhammed’in (asm) Araplar arasından seçilmiş son peygamber olmasıdır. Yüce Allah her peygambere kendi kavminin diliyle hitap etmiş, vahyini onların diliyle göndermiştir ki, peygamber Allah’ın emir ve yasaklarını kavmine rahatça anlatsın. Bunun için Muhammed-i Arabi (asam)’a Kur’ân onun lisânı ile yani Arapça olarak nazil olmuştur.
Kur’ân’ı başka dille yazmak hiç de mümkün değildir. Başka bir dille yazmak mümkün olmadığı gibi, başka bir dille doğru olarak okumak da mümkün değildir. Çünkü Kur’ân harflerinin kendisine has özellikleri vardır. Bu harflerin bazılarının karşılığı ve okunuş şekli başka dilin alfabelerinde yoktur.
Kur’ân öyle bir kitaptır ki, ilk emri olan “oku” sıradan bilgi için okumayı emretmedi. “Yaratan Rabbi’nin adıyla oku” Kâinatın âyetlerini, insanın fıtrî ahvâlini, kevnî kânunları ve bilhassa insan olan insanı okumayı emretti.
Kur’ân, Hazret-i Muhammed (asm)’ın en büyük mü’cizesi olduğu gibi, Hazreti Muhammed dahi Kur’ân’ın bir mü’cizesidir. Sahib-ı Kur’ân ayetlerini mana itibariyle nasıl göndermişse, öyle de ifade ve yazılışı cihetiyle de ilâhidir. Kur’ân ancak kendi lisânı üzerine okunabileceği için, sadece o lisânın kendi harfleriyle yazılır, o harflerle okunur.
Hülâsa: Kur’ân, Arapça olarak nazil olmuş, Arapça yazılmış ve Arapça ile okunmuş ve okunuyor. İslâm âlimleri de, Kur’ân başka dille yazılamayacağına dair ittifak etmiştir.