rek evde kaldığı zamanlarda yemeklerinin yapılması, çamaşırlarının yıkanması gibi hizmetler Mehmet
Çalışkan’ın ailesi tarafından görülüyordu. Bediüzzaman Hazretleri başkalarının getirdikleri yemekleri
kabul etmiyor, “Kusura bakmayın Ceylân’ın validesinin yemeği, benim validemin yemeği gibi geliyor”
diyordu. Mutlaka her yemeğin karşılığında para veriyordu. Üstat Bediüzzaman’ın Emirdağ’a gelişinin
üzerinden bir sene geçtikten sonra oğlu Ceylân’ı Üstadın hizmetine verdi. 1965 yılında Eskişehir’e yer-
leşen Mehmet Çalışkan, 1984 yılında burada vefat etti.
MEHMED FEYZİ:
1912’de Kastamonu’ya bağlı Müderris Atabey köyünde doğdu. Bediüzzaman Said
Nursî’nin 1936 yılında Kastamonu’ya sürgün edilmesinden iki yıl sonra kendisiyle tanıştı. Altı yıl bo-
yunca Üstada hizmette bulundu. Nur Risalelerinde ve özellikle de Kastamonu Lâhikası’nda
Bediüzzaman, Mehmet Feyzi’yi Risale-i Nur’un faal bir kâtibi olan Hüsrev Altınbaşak adındaki talebesi-
ne benzeterek, “Küçük Hüsrev” lakabıyla bahseder. Arapça tahsili de olan Mehmet Feyzi Pamukçu,
Üstatla birlikte Risale-i Nur’ları baştan sona kadar okudu. Denizli (1943) ve Afyon (1948) hapishanele-
rinde Üstatla beraber tutuklu kaldı. Nur Talebeleri arasında ehl-i ilim bir zat olan Mehmet Feyzi, 1990
yılında Kastamonu’da vefat etti.
MEHMED ZÜHTÜ:
Said Nursî Hazretlerinin “Sözler’in hameleleri” (temel direkleri ve taşıyıcıları) ola-
rak vasıflandırdığı Mehmed Zühtü sadık Nur Talebelerindendir. Kastamonu Lâhikası’nda kendisinden
bahisle, “Hafız Ali’nin tahkikatına gelenlerin, ‘Mağazalarda kâğıt kalmadı. Risale-i Nur Şakirtleri kâğıdı
bitirdiler’ demeleri ve Mehmed Zühtü’nün kitapları kendine iade edilmeleri, Risale-i Nur Şakirtlerini
müftehirane teşçi ve teşvik eden bir hadisedir” denilmektedir. Ciddî çalışmaları dolayısıyla has ve ha-
kikî şakirtlerin dairesi içinde bulunduğu Bediüzzaman tarafından ifade edilmektedir.
MEVlÂNa CElÂlEDDİN-İ ruMî:
Celâleddin Muhammed Rumî. Hicrî 604, Milâdî 1207’de Horasan’ın
Belh şehrinde doğdu. Ünvanı Mevlâna’dır. Babası “Sultanü’l-Ulema” olarak bilinen Muhammed Baha-
eddin-i Veled’dir. Anadolu’ya hicret ettiğinde “Rumî” diye anıldı. Konya’ya ailesiyle birlikte yerleşti. Hicrî
672 yılında Konya’da vefat etti. Eserlerinden bazıları: Mesnevi, Divan-ı Kebir; Fihi Mafih; Mecalis-i Seb’a;
Mektubat’dır.
MEVlÂNa HalİD (KS):
Büyük İslâm âlimi ve asrının müceddidi olan Mevlâna Halid-i Bağdadî 1778’de
Bağdat’ın kuzeyinde bulunan Zur şehrinde dünyaya geldi. Soyu baba tarafından Hz. Osman, anne ta-
rafından Hz. Ali’ye dayanır. Babası Ahmet bin Hüseyin’dir. Küçük yaşta aklî ve naklî ilimlerden tefsir,
hadis, fıkıh, tasavvuf, akaid öğrenmiş, hatta Firuzabadi’nin Kamus’unu ezberlemiştir. Asrındaki bütün
âlimlerden daha üstün bir ilme sahip ve Kur’ân-ı Kerim’in esrarına vakıftı. 1799 hocası Seyyid Abdul-
kerim Berzenci’nin vefatından sonra onun yerine ders vermeye başladı. Böylece daha yirmi bir yaşında
binlerce âlim ve talebeye hoca olmuş ve yedi sene ders okutmuştur. 1805’te Hacca gitti, Şam’a dönü-
şünden sonra oraya gelen Abdullah Devlevi’nin bir talebesiyle Hindistan’a gitmeye karar verdi. Çeşitli
şehirlere uğraya uğraya bir sene süren yolculuk sonunda Irak’ın Süleymaniye şehrine geldi. Ve oradan
Bağdat’a giderek ders vermeye başladı. Burada yetiştirdiği dört bin talebesine ilimde ve tasavvufta ica-
zet verdi. Mevlâna Halit talebeleriyle Bağdat’dan Şam’a gelerek orada derslerine devam etti. 1826’da
Şam’da vebadan vefat etti. Değişik ilimlerde yazdığı birçok eseri vardır. En önemlisi şunlardır: İrade-i
Cüz’iyye Risalesi; Caliyetü’l Ekdar; Divan; mektuplarından oluşan Mektubat; İtikadname.
MİKÂİl (aS):
Dört büyük melekten birisi olan Mikâil (as) tabiat olaylarına, hayvanlara ve bitkilere,
rızka ve yağmura nezaret etmekle görevli melektir. Kur’ân-ı Kerîm’de adı bir yerde, Bakara Suresinin
98. ayetinde zikredilmektedir: Ayette, “Kim Allah’a, meleklerine, peygamberlerine, Cebrail’e ve Mikâ-
il’e düşman olursa, bilsin ki, Allah da inkârcı kâfirlerin düşmanıdır” denilmektedir.
Şualar | 1275 |
Ş
ahıS
B
ilgileri
