58 | SÖZLER
Y
ED‹NC‹
S
ÖZ
oldu¤unu akl›n varsa, bozulmam›fl ise anlars›n. Ve f›sk ve
sefahate seni teflvik eden fleytana ve o adama dersin:
“E¤er ölümü öldürüp, zevali dünyadan izale etmek ve
aczi ve fakr› beflerden kald›r›p kabir kap›s›n› kapamak
çaresi varsa, söyle; dinleyelim. Yoksa sus! Kâinat mes-
cid-i kebirinde, Kur’ân, kâinat› okuyor. Onu dinleyelim.
O nur ile nurlanal›m. Hidayetiyle amel edelim. Ve onu
vird-i zeban edelim. Evet, söz odur ve ona derler. Hak
olup, Hak’tan gelip, Hak diyen ve hakikati gösteren ve
nuranî hikmeti neflreden odur.”
n
? r
« n
dp
G p
QÉn
?p
àr
ap
’r
Ép
H Én
æp
ær
ZG -n
G @ p
¿n
G r
ôo
? r
dGn
h p
¿Én
Á/
’r
G p
Qƒo
æp
H Én
æn
Hƒo
?o
b r
Qu
ƒn
f -n
G
BÉ n
æ r
Än
én
àr
dGn
h Én
æp
Js
ƒo
bn
h Én
æp
dr
ƒn
M r
øp
e n
? r
« n
dp
G Én
f r
CG s
ôn
Ñn
J n
?r
æn
Y p
ABÉ n
ær
¨p
à°r
Sp
’r
Ép
H Én
f r
ôp
?r
Øo
J n
’n
h
'
‹p
G BÉ n
æ r
?p
µn
J n
’n
h n
?r
«n
?n
Y n
Ú/
?u
c n
ƒn
à o
Ÿr
G n
øp
e Én
æ r
?n
©r
LÉn
a n
?p
Js
ƒo
bn
h n
?p
dr
ƒn
M '
‹p
G
p
äÉn
æp
er
D
ƒo
Ÿr
Gn
h n
Ú/
æp
erD
ƒo
Ÿr
G p
ºn
Mr
QGn
h Én
ær
ªn
Mr
QGn
h n
?p
°†r
Øp
ëp
H Én
æ r
¶n
Ør
MGn
h Én
æp
°ùo
Ør
fn
G
n
?p
?«/
?n
Nn
h n
?u
«p
Øn
°Un
h n
?u
«p
Ñn
fn
h n
?p
ór
Ñn
Y m
ós
ªn
fio
Én
fp
óu
«°n
S '
¤n
Y r
º u
?n
°Sn
h u
?n
°Un
h
n
?p
àn
jGn
óp
g ¢p
ùr
ªn
°Tn
h n
?p
àn
jÉn
æp
Y p
ør
«n
Yn
h n
?p
©r
æ°o
U p
?«/
?n
en
h n
?p
µ r
?o
e p
?Én
ªn
Ln
h
n
?p
JGn
Oƒo
Lr
ƒn
e p
±n
ôn
°Tn
h n
?p
? r
?n
N p
Qƒo
fn
h n
?p
àn
ªr
Mn
Q p
?Én
ãp
en
h n
?p
às
éo
M
p
¿Én
°ùp
dn
h
n
?p
JÉn
æp
F B Én
c p
ºp
°ù r
?p
W p
?p
°TÉn
cn
h n
?p
JÉn
bƒo
?r
în
e p
In
ôr
ã`n
c ? /
a n
?p
Jn
ór
Mn
h p
êGn
ôp
°Sn
h
n
?p
FBÉ n
ªr
°Sn
G p
Rƒo
æo
c p
±u
ôn
©o
en
h n
?p
JÉ s
«p
°Vr
ôn
e p
? u
?n
Ño
en
h n
?p
às
«p
Hƒo
Ho
Q p
án
æ n
£ r
?°n
S p
?s
’n
On
h
p
QGn
ón
en
h n
?p
às
«p
Hƒo
Ho
Q p
?Én
ªn
L p
I'
G r
ôp
en
h n
?p
JÉn
j'
G p
¿Én
ªo
Lr
ôn
Jn
h n
?p
OÉn
Ñp
Y p
ºu
?n
©o
en
h
acz:
güçsüzlük, kuvvetsizlik.
amel:
fiil, ifl.
befler:
insan.
fakr:
fakirlik, yoksulluk.
f›sk:
günah.
hak:
do¤ru.
hakikat:
gerçek.
hidayet
: istikametli ve do¤ru yol;
‹slâmiyet.
hikmet:
‹lâhî gaye.
izale:
ortadan kald›rma, yok
etme.
kâinat:
Allah’›n d›fl›nda var olan
her fley.
mescid-i kebir:
büyük mescit,
âlem mescidi.
neflretme:
yayma.
sefahat:
yasak fleylere düflkün-
lük, israf.
teflvik:
flevklendirmek, cesaret
vermek.
vird-i zeban:
dilden düflmeyen
dua, zikir.
zeval:
kaybolma, yok olma.
