risale-i nur’un bir kâtibi dedi ki: “neden dostların
kusuratına tokat gelir; hücum eden düşmanlara bu tarz-
da gelmiyor?”
E
LCEVaP
:
Memur olmayan, veya hususî, şahsı itibarıy-
la hıyanet eden, hususî tokat yer. Bu nevi vukuat pek-
çoktur. Ve tam sadakat edenlerde, maişetindeki bereket
ve kalbindeki rahat cihetinde ikramlara mazhar olanlar
dahi pekçoktur. eğer memur ise, kanun namına kanun-
suz hıyanet eden, ilişen, o memlekete, o bîçare ahaliye
bir umumî tokada vesile olur. Ya zelzele, ya yağmursuz-
luk, ya hastalık, ya fırtına gibi umumî belâlara bir vesile
olur. kendisi, zahiren hususî tokat yememiş gibi görünü-
yor.
Hem eğer dinsizlik hesabına, imanî hizmetimize ilişen-
ler olsa
(1)
o
?ho
ón
j o
ôr
Øo
µ
r
dGn
h o
?ho
ón
jn
’ o
ºr
?t
¶dn
G
kaidesince, küfür de-
recesine giren öylelerin zulümleri –büyük olduğu için–
ahirete tehir edilir, ekseriyetçe küçük zulümler gibi ceza-
ları dünyaca tacil edilmez.
(2)
»/
bÉn
Ñr
dGn
ƒo
g »/
bÉn
Ñr
dn
G
SaidNursî
ì®í
ahali:
halk.
ahiret:
öbür dünya, ikinci hayat.
belâ:
musibet, sıkıntı.
bereket:
mübareklik, bolluk, saa-
det.
bîçare:
çaresiz, zavallı.
cihet:
yön.
ekseriyet:
çoğunluk.
hıyanet:
hainlik, kendine olan
güveni kötüye kullanma.
hizmet:
görev, vazife.
hususî:
özel.
ikram:
bağış, ihsan.
imanî:
imana dair olan, imanla
ilgili.
kaide:
kural, esas, düstur.
kâtip:
yazan, yazıcı.
kusur:
suç, kabahat.
küfür:
imansızlık, dinsizlik.
maişet:
geçim, geçinme.
mazhar:
nail olma, şeref-
lenme.
nam:
adına, yerine.
nevi:
çeşit.
risale-i Nur:
Nur Risalesi, Be-
diüzzaman Said Nursî’nin eser-
lerinin adı.
sadâkat:
bağlılık, doğruluk.
tacil:
acele ettirme, hızlan-
dırma, çabuklaştırma.
tarz:
biçim, şekil, suret.
tehir:
erteleme, sonraya bı-
rakma.
umumî:
genel.
vesile:
bahane, sebep.
vukuat:
vuku bulan şeyler,
hadiseler, olaylar.
zahiren:
görünüşte.
zelzele:
yer sarsıntısı, deprem.
zulüm:
haksızlık, eziyet, iş-
kence.
1.
Zulüm devam etmez, küfür ise devam eder.
2.
Bâkî olan ancak Allah’tır.
| 144 | Emirdağ Lâhikası – ı
