Geçen hafta hiçbir şey yazmamıştım, hiç kimse "hiçbir şey yazmamışsın" demedi. Demek ki ülkenin olağanüstü gündemi benim esprilerime ihtiyaç bırakmamış. Zira bunun başka bir açıklaması olamaz. Ben o sırada Çekya'daki bütün okul işlerimi, ödevlerimi, sınavlarımı halletmeye çalışıyordum. Çünkü biliyorsunuz ki bu yıl da Ramazan Çekya'ya denk geldi. Ve Çekya'da tek başıma bir Ramazan geçirmek istemedim. ÇÜNKÜ RAMAZAN PİDESİ YOK! Bir de güllaç yok, ama Allah'ıma bin şükür yok. Sütlü peçete evrensel bir yemek sonuçta. Güllaççılar beni linç etmesin, çünkü ben artık Avrupalı olduğum için her şeylere saygı duyuyorum. 

FIKRA DOLUSU İNSANI TOPLADIM

Her neyse konumuza dönelim. Geçen gün bi AVM'ye gittim, aman Yarabbim, BİR ALLAH'IN KULU ORUÇ TUTMUYOR! DEĞERLERİMİZİ BU KADAR KAYBETMİŞİZ İŞTE! MÜBAREK RAMAZAN AYINDA YİYORLAR İÇİYORLAR! Bu tarz davranışlara hangi zihniyetin sebep olduğunu söylemeyeceğim, siz de çok iyi biliyorsunuz. Evet evet, o düşündüğünüz zihniyet işte. Osmanlı'yı yıkılış devrine sokan zihniyet de buydu. Ben kendim bizzat oradaydım, ondan biliyorum. Her şey bir yere kadar tamam, ama en son geçen Ramazan'da gördüğüm en uzak akrabalar, eş, dost, 45 kişi toplanıp bize iftara gelmeyecekse ve ben mutfakla salon arası mekik dokurken can vermeyeceksem RAMAZANIN NE ANLAMI VAR? Ben ailemden böyle görmedim arkadaşlar. Ramazan bu değil. Ramazan birlik, beraberlik, paylaşmak ve daha bir sürü şey. O yüzden topladım bir fıkra dolusu milletten insanı, tarhanamı, mücverimi yaptım; beraber iftar ettik. Ama beni bu da kesmedi, "Aaah ah! Nerede o eski Ramazanlar!" derken kendimi uçakta buldum. Bir de bakmışım Türkiye'deyim! Ezan sesleri duyuyorum, metrobüse binip oradan oraya savruluyorum... 

TÜRKİYEDEYİM, ÇÜNKÜÜ...

CANIM ÜLKEM SENİ ÇOK ÖZLEDİM! "Tamam Çedilecim güldük eğlendik, hadi bize dönüşünün gerçek sebebini söyle" demeniz gereken kısım tam da burası. Zira dönüşümün tek bir gerçek sebebi var o da yenilenecek olan İstanbul Belediye Başkanı seçimlerinde oy kullanmak. Geçen defa ben oy kullanmadığım için bir takım sıkıntılar yaşandı. Atılan bazı oyları "Bu kadar da atılmaz ki canım, biraz mesnedli sallasaydınız bari" diyerek geçersiz saymışlar falan. Merak etmeyin, Çedile Başganınız geri döndü. Üstelik oy sayımına da Avrupa'dan ithal olarak getirdiğim ilkokul öğrencileriyle abaküsle, fasülyeyle ve çubukla sayma gibi yepyeni bir soluk getirdim. Bu şekilde yıllar bile sürse en doğru sonuca ulaşabileceğimizden eminim. Baktık olmadı o seçimi de yenileriz. Sonuçta hepimiz biliyoruz ki demokratik ülkelerde seçimler tekrarlanır. Haftaya tekrar görüşmek dileğiyle (Çünkü demokratik yazılar haftaya tekrarlanır) esen kalın! 

Çedile Hanım