Karşınızda bir müneccim duruyor. Zira iki haftadır bu köşeden ne söylediysem ya yazım yayınlanmadan ya da bir haftaya kalmadan gerçek oldu. Önce yaşlılar dışarı çıkıyor dedik, onlara yasak geldi, sonra gençlere salladık, onlara da yasak geldi. En son geçen hafta “haftaya sokağa çıkma yasağının ilân edildiği ve salgının biraz daha kontrol altına alındığı haberleriyle yeniden görüşmek dileğiyle, esen kalın!” demiştim. Alın işte, sokağa çıkma yasağının ilân edildiği haberiyle yeniden görüşüyoruz. Salgının kontrol altına alınıp alınmadığı ise henüz bir muamma. Önümüzdeki iki hafta kritikmiş, tek bilgimiz bu. Müneccim değilsem bütün bu olup bitene iki açıklamam var: Birincisi ve bence daha kuvvetli olan ihtimal, devleti benim yönettiğim, ama bundan haberimin olmayışı. İkincisi ve tecrübelerden dolayı pek de kuvvetli olmayan ihtimal, aklın yolunun bir oluşu. Şimdi biz ülke olarak hiçbir zaman öyle ortak akıl yürütüp hareket etmedik, bu bi gerçek. En sıcak örneği de sokağa çıkma yasağının ilân edildiği şehirlerin belediyelerine hiçbir şekilde haber verilmemesi diyebiliriz. Dolayısıyla elimizde tek bir ihtimal kalıyor, evet arkadaşlar Çedile Başkan is back! 

Maalesef kimseyi evinde bulamadım

Başkan olarak göreve getirilmiş olduğumu fark ettikten sonra ilk yaptığım icraat mikrofonu halka uzatmak oldu. Günün bitmesine 2 saat kala ansızın duyurulan 2 günlük sokağa çıkma yasağıyla ilgili halkımızın görüşlerini öğrenmek istedim. Ama maalesef kimseyi evinde bulamadım. Halkımız sokağa dökülmüş. Sosyal mesafe falan yalan dolan. Herkes dip dibe. Yahu! Bu nasıl bir eğitilmezlik ben anlamıyorum arkadaşım. Kıtlık mı çıktı. Evde var olan gıdayla iki gün dayanamıyor musunuz? Salgının başından beri zaten herkes evine erzak depoluyor. Hastalık gibi yayıldı bütün ülkeye bu hırs, bu açgözlülük. Arkadaşlar iki gün çorba bile içseniz ölmezsiniz yahu. Ben kendim tarhanayla 3 ay yaşadım oradan biliyorum. Vallahi aç kalmazsınız nolur bu kadar düşüncesiz olmayın. Haftalardır evlerimizdeyiz, daha fazla insan ölmesin de bir an önce kurtulalım bu musîbetten diye dişimizi sıkıyoruz. Bir gecede bütün emeği heba etmeye hakkınız var mı? Hem bakın Sağlık Bakanı önümüzdeki yüzlerce haftanın tehlikesini her akşam hatırlatıyor bize. (Bu da epeydir bakanlar arasında moda oldu, en son Berat Albayrak ‘Mart Şubattan iyi, Nisan Marttan bin kat iyi falan siye böyle çıkaz ayın son Çarşambasına kadar giden bir açıklama yapmıştı da her ay ekonomik olarak onun söylediklerini aksine daha şiddetli cortlamıştık) Ayrıca insanlara hizmet etmeye çalışırken vefat eden sağlık çalışanlarının hakkını nasıl ödemeyi planlıyorsunuz? Gerçekten ben artık illallah ettim, ama ya. Hasta olanı olmayanı herkes iç içe. Göreceğim hepinizi 14 gün sonra. Gerçi insanlara ne diyebilirsin ki? Millet de çoluğunu çocuğunu düşünüyor belki. (Katıksız bencillikten çıkan da oluyordur bence, o yüzden “belki” yazdım) Yasağın başlamasına 2 saat kala haber verirsen olacağı bu işte. 

İKİNCİ EMİR

Biliyor musunuz bu son dakika haberi de tam benim yapacağım bir işe benziyor he. Ödevlerimi falan da hep son dakika yapar yetiştiririm. Galiba cidden ülkeyi ben yönetiyorum. Ay heyecanlandım şimdi. Böyle bir anda bu kadar yetki elde edince insan ne yapacağını bilemiyor tabi. Öncelikle herkesin çiçek olmasını emrediyorum. Evet herkes bağlasın elleri. Şimdi ikinci emir geliyor, küs arkadaşınla, küs bakayım! Heh. Konuşmuyorsunuz hareket etmiyorsunuz. Şimdi ben tek tek sıraların arasında gezip sizi bilgilendireceğim. Öncelikle şunu belirtmek istiyorum, haftalardır sokağa çıkma yasağı gelmesini isteyen insanları vatan haini ilân edip, bu son dakika golünü savunan medyamıza bir plâket yolluyorum. Çünkü küçüklüğümden beri böyle hologramlı yanar dönerli şeyleri çok severim. İkinci olarak, hâlâ evlerinde sakince bekleyen bir avuç zeki ve ahlâklı insanı tebrik ediyorum. Sanırım salgın bittiğinde geriye bir tek biz kalmış olacağız o yüzden şimdiden tanışıp kaynaşalım istiyorum. Hâlâ da “salgın bittiğinde” diyebiliyorum bendeki bu umudun bu inancın kaynağı ne acaba? Bu gidişle varacağımız yer öteki taraf olacak gibi duruyor. 

Bakın ben tarafımı direkt belli ediyorum, öteki taraftayım. Sonradan yok efendim sen Abdülhamid’i savundun, yok efendim savunmadım olmasın. Bizim sıkıyönetim mahkemelerinde itiraf edecek bir şeylerimiz de yok. Haftaya birbirimizden ve karşı karşıya olduğumuz gerçeklerden daha haberdar bir şekilde görüşmek dileğiyle, esen kalın!