Gerçek demokrasinin olmadığı, totaliter (baskıcı, despot) bir sistemle idare edilen ülkelerin, gerçek bir anayasası yoktur. Böyle ülkelerde hakim gücün veya güçlerin dayatması, yani resmî ideolojisi anayasa yerine kaim olmaktadır. 

Resmî ideolojiler, görünüşte insan hak ve hürriyetlerine (temel hak ve hürriyetlere) saygılıdır (!) Fakat, aslında bu mefhumlara düşmandırlar! İnsanı bir meta (mal) veya hakim güçlerin kölesi olarak görür. Göstermelik olarak (güya demokrasi varmış gibi) seçim yapsa da, topluma “Cahil oy çoğunluğu” gözüyle bakar. Hatta, demokrasi, laiklik, hak-hukuk, hürriyet, milliyet, müsavat (eşitlik) gibi mefhumları kendi düşüncesine göre tarif eder! Serbest inanca, hür düşünce ve fikirlere tahammülü  yoktur. Düzene körü körüne bağlı, hatta düzenin bekçisi robot vatandaşlar yetiştirmeye çalışır. 

Resmî ideoloji, insanı (insanımızı) ahlâk ve maneviyattan tecrid ederek bozuk karakterlerin, dolayısıyla insanlığa zararlı fertlerin yetişmesine yol açmaktadır. Günümüzde bütün insanlığın titrediği terör ortamını hazırlayan, dünyanın kana bulanmasına sebep olan ve terörist teşkilâtlanmaya yol açan bir sistemdir! 

Bu sistem, halihazırda ülkemizde olduğu gibi, dünyanın bir çok ülkelerinde -bilhassa geri kalmış üçüncü dünya ülkelerinde- maalesef hakimiyetini sürdürmektedir!  

RESMÎ İDEOLOJİNİN DAYANDIĞI TEMELLER                                                                                          

İdare, hukuk ve ekonomiden eğitime kadar toplumun bütün müesseselerine hakim olan resmî ideoloji, temel düşünce olarak; materyalist (maddeci görüş) ve inkârcı (dine ve mâneviyata karşı) bir felsefe üzerine bina edilmiştir. 

Bu felsefenin karakteristik hususiyeti:

Ferdi Yönden; enaniyetli (egoist-bencil), şahsî menfaatini ve hevesatını (nefsin isteklerini tatmin etmeyi) düşünen, makam - mevki peşinde koşan, insanî duyguları sönmüş, zalim tipleri yetiştirir. 

Sosyal (İçtimaî) Yönden; kuvvete dayanan, başka toplumlarla iş birliği yapmak yerine, onları sömürmeye çalışan, menfaati için çarpışmayı, boğuşmayı sürdüren bir metot geliştirir.

Resmî ideoloji gayesinin tahakkuk ettirmek için başlıca şu araçları kullanır:

Korku: Zalim tatbikatlarıyla dağa taşa korku salarak vatandaşı gemlemeye çalışır! Bu gaye ile sokaklardan, binalardan ders kitaplarına varıncaya kadar, her tarafı militarist manzaralarla kaplar!

Makam - mevki sevgisini kamçılayarak insanları peşinden koşturur, böylece kendine bağlar.

Menfi Milliyetçilik (Irkçılık): Bilhassa Avrupa’nın vahşi kısmının, ülkemizin başına sardığı öldürücü olan bu hastalık, resmî ideolojinin sermayesidir!

Ayrıca; enaniyet (bencillik), hırs ve tamahkârlık duyguları da bu mahiyettedir. 

Zamanımızın en büyük âlimi ve mütefekkiri Bediüzzaman Said Nursî Hazretlerinin (ra), bu konuda bütün insanlığa ışık tutan, reçete hususiyeti taşıyan ve kulak ardı edilmemesi gereken çok mühim tesbitleri vardır.1  

HASILI KELÂM

Doksan seneden bu yana tatbik edilen, faydasından çok zararları görülen ve binbir yamalı bohça haline gelen bu sisteminden daha ne bekliyoruz? “A”sından “Z”sine kadar herkesin şikâyetçi olduğu bu sisteme daha ne kadar göz yumulacak? 

Elbette ki büyük zararlara yol açan büyük yıkımların bir anda düzeltilmesi imkânsızdır! Ama zamanla düzeltilebileceği de bir gerçektir.

O halde, vakit geçirmeden bir yerinden hemen işe koyulması gerekmez mi?  

Dipnot:

1. Sözler, s. 122.