Hz. Hamza (ra) dağda avlanıyordu. Bir ceylana ok atmak üzere hazırlandı. Tam atacakken ceylan dile gelerek:
“Ya Hamza! Bana ok atacağına, kardeşinin oğlu Muhammed’i (asm) öldürmek isteyenlere ok at!” dedi.
Hz. Hamza ceylanın konuşmasına hayret etti. Oku yayına koyarak yavaş yavaş dağdan indi, Harem-i Şerife geldi. O sırada bir sahabe yanına yaklaşarak:
“Ya Hamza, kardeşinin oğlu zarar görüyor; Ebu Cehil, Muhammed’i öldürmeye çalıştı.” dedi.
Bunun üzerine Hamza (ra) emir almış gibi kararlı adımlarla yayını, kılıcını alarak Kureyş kabilelerinin arasına girdi, Ebu Cehil’i buldu ve bağırdı:
“Kardeşimin oğlunun hayatına kasteden, onu inciten sen misin?”
Ve elindeki kılıç ile Ebu Cehil’in başını yedi yerinden yardı. Orada bulunan kâfirler Hz. Hamza’ya saldırmak üzere ayaklandılar. Fakat Ebu Cehil:
“Dokunmayın, Hamza haklıdır, ben yanlış yaptım.” dedi.
Hamza (ra) oradan uzaklaşınca da:
“Aman, Hamza’ya ilişmeyin! Bize kızar da Müslüman olur, bununla Muhammed daha da kuvvetlenir” dedi.
Hz. Hamza Peygamber Efendimizin (asm) yanına gelerek:
“Ya Muhammed! Ebu Cehilden intikamını aldım. Onu kana buladım. Üzülme, sevin!” dedi.
Peygamber Efendimiz (asm) buyurdu:
“Ben, böyle şeylere sevinmem. Ben ancak senin iman edip, bedenini Cehennem ateşinden kurtarman ile sevinirim.”
Bunu duyan Hamza (ra), şahadet getirdi ve Müslüman oldu.
«««
Peygamber Efendimiz (asm) Hz. Hamza’nın kabrini ziyarete gittiğinde sesli bir şekilde selâm verirdi. Mezardan:
“Ve Aleykümselâm ya Rasulallah!” diye cevap gelirdi.
«««
Hz. Fâtıma-tüz-Zehra buyurdu ki:
“Birgün Hz. Hamza’nın kabrini ziyârete gittim. “Esselâmü aleyke Yâ Resûlullah’ın amcası” diye selâm verdim. “Ve Aleyküm selâm ve Rahmetullahi Yâ binti (kızı) Resûlullah” diye mezardan cevap geldi.”