10 Eylül 2013, Salı
“Her dertlinin âhını, her muhtacın duasını işiten
ve dinleyen bir Semî-i Mucîb perde arkasında var.”
Bediüzzaman Said Nursî (Asa-yı Mûsa)
“Ya Resulallah, ben dua edeyim, siz de “âmin” deyin.”
Hz. Nevfel söylemişti bunu. Resulullah (asm) kabul edince, dua etmeye başladı:
“Ya Rabbi, bu harpte Nevfel kuluna şehitlik nasip eyle. Âmin.”
Resulullah da (asm) Hz. Nevfel’in duasına âmin dedi ve harp başladı. Nevfel (ra) harpte yiğitçe savaştı.
Savaş devam ediyordu. Küffarın ordusu Hz. Nevfel’den (ra) korkmaya ba şlamışlardı. Fakat Nevfel’in (ra) duası kabul oldu ve şehit edildi.
Hz. Nevfel’in (ra) cenazesinde Sahabîler Peygamber Efendimiz’in (asm) parmak uçlarına basarak yürüdüğünü fark ettiler. Bunun sebebini sorduklarında Peygamber Efendimiz’in cevabı tüm Sahabîleri duygulandırdı: “Nevfel’in cenazesine gelen meleklerin çokluğundan basacak bir yer bulamıyorum. Şimdi bir tane melek kanatlarını serdi, ona basıyorum.”
Harp dönüşünde Nevfel’in (ra) hanımı heyecanla Resulullah’ın (asm) yanına geldi ve eşini sordu. Fakat Peygamber Efendimiz’in (asm) gözleri yaşardı. Nevfel’in (ra) şehit edildiğini söyleyemedi ve eliyle arkasını işaret etti.
Hanımı arkaya doğru yürüdü. Arkada Hz. Ali (ra) vardı. O da bir şey söyleyemeden arkasını işaret etti. Arkada Hz. Ebu Bekir (ra) vardı. Hz. Ebu Bekir (ra) ne diyeceğini şaşırdı ve Allah’a şöyle dua etti:
“Allah’ım, Resulullah’ın söylemekten sakındığını ben nasıl söyleyebilirim. Bana yardım et. Bu hanıma sabır, tahammül gücü ver. Ya Allah!”
Bu duanın üzerine birden bire Hz. Nevfel (ra) atını kılıncını almış, tozu dumana katarak Hz. Ebu Bekir’in (ra) yanına geldi:
“Buyurun ya Eba Bekir (ra), beni mi çağırdınız?”
Bu hâle tüm ashap şaşırdı. Nevfel (ra) ise hiçbir şey olmamış gibi ailesinin yanına gitti ve oradan ayrıldılar.
Resulullah her savaştan sonra yaptığı gibi yine mescide gitmişti. Tam namaza duracağı sırada Cebrail (asm) geldi:
“Allah’ın selâmı üzerine olsun ya Resulallah! Şükür namazını kıl. Allah İsa Aleyhisselam gibi senin ashabına da ölüleri diriltme yetkisi verdi. Eğer Ebu Bekir (ra) dua ederken bir kez daha “Ya Allah” deseydi, Cenab-ı Hak bütün ölüleri diriltecekti.”
Bu olaydan sonra Hz. Nevfel (ra) bir süre daha yaşadı ve Yemame savaşında şehit oldu.
Okunma Sayısı: 7758
YASAL UYARI: Sitemizde yayınlanan haber ve yazıların tüm hakları Yeni Asya Gazetesi'ne aittir. Hiçbir haber veya yazının tamamı, kaynak gösterilse dahi özel izin alınmadan kullanılamaz. Ancak alıntılanan haber veya yazının bir bölümü, alıntılanan haber veya yazıya aktif link verilerek kullanılabilir.