Hac, insanın maddi-manevi en güzel yolculuğudur. Büyük bir teslimiyettir. Ruhun, kalbin, aklın doyuma ulaştığı bir ibadettir. Hac ibadeti şartlarını sağlayan her insana ömürde bir defa farzdır. Allah’a yaklaşmanın mutluluğu, bu kutsal toprakları görme sevinci bambaşkadır hacılar için. Allah’ın yeryüzündeki evine davet edilmek, dünya gözüyle hac vazifesini yerine getirmek, ayrı bir sevinçtir.
İttihad-ı İslam’a vesile olan hac ibadeti, İslam alemini birleştiriyor, bir arada tutuyor. Orada insanlar dil, ırk ayrımı yapmadan aynı secdeye baş koyuyor. Birlik içerisinde bir olan secdeye, Kabe’ye yöneliyor. Bu, insanlar arasında uhuvveti artırıyor, Müslümanlık bağını kuvvetlendiriyor. İrade, sabır ve nefis terbiyesiyle insanlar birbirleriyle tanışıyor, kaynaşıyor. Ve haccın sırrına erişiyorlar.
Hac, İslamın güzel şartlarından biridir. Eğer gücün, kuvvetin yetiyorsa hac vazifesini yerine getirmek farzdır. Bir hadis-i şerifte Resûlullah (asm) şöyle buyuruyor: “Haccetmek isteyen kimse acele etsin! Olur ki hastalanır veya binek hayvanı kaybolur ya da (hacca gitmesini engelleyen) bir ihtiyaç ortaya çıkar.” 2 Hayırlı işlerin muzır manileri çok olur. O yüzden vakit kaybetmeden yapmak gerekir. Tabi istemek de yetmiyor. Hac, umre gerçekten nasip işi. Bazen hiç beklemediğin anda oluyor. Dualarla hep istemek, O’na layık olmak gerek. Kabe’ye gidildiğinde huzura davet edildiğini bilmek,
Allah’ın yeryüzündeki evine misafir olmak bambaşka bir lezzet. Allah herkese naip etsin. Allah’ın misafirisin ve her şey senin emrinde. “Hac ve Umre yapanlar Allah’ın misafirleridir. O’ndan bir şey isterlerse, onlara cevap verir. Af isterlerse, onları affeder.” 3
Sadece O’nun ol demesi yetiyor. Rahmet kapıları açılmış, iste isteyebildiğin kadar. Bu fırsatı en güzel şekilde değerlendirmek gerek. Bediüzzaman, hac ve ondaki hikmetin ihmalinin musibeti değil, gazap ve kahrı celp ettiğini söyler. Çünkü kefaret olsa musibet kalkıyor. Ama hac vazifesi o kadar faziletli bir ibadet ki kefaret gerektirmiyor. Anlaşılması için de birlik ve beraberlik, yardımlaşma ve meşvereti esas gaye yapmak gerekiyor.
Bu güzel beldeye gitmek, bu davete muhatap olmak herkesin arzusudur. Ama gidemesek de o mübarekbeldelere misafir olan ahiret dostlarımızın dualarıyla nurlanıyoruz inşallah. Belki de gitmiş kadar oluyoruz. Bu yüzden ittihad ve muhabbet çok önemli. Allah için birleşenler, hiçbir zaman nursuz kalmıyor.
Rahmetin her yeri kuşattığı bu günlerin kıymetini bilip, hissesini alanlardan olalım. Hac ibadetinin yapıldığı şu mübarek günler, birlik ve beraberliğimize vesile olsun.
Dipnotlar
1) Buhari, Umre, 1.
2) İbn Mâce, Menâsik, 1; Ebû Dâvûd, Menâsik, 5.
3) İbn Mâce, “Menâsik”, 5.