AKP iktidarındaki 10 Kasım’lar, önceki dönemlerde ve özellikle 28 Şubat sürecinde yaşanan tabloların fazla bir fark olmaksızın “dindar”ların iktidarında da devam ettiğini tekrar tekrar gösterdi.
Mesajlar, konuşmalar, törenler hep aynı.
Medyadaki manşet, haber ve fotolar da.
Manşetlerin Genelkurmay’dan gelen telefon talimatlarıyla atıldığı 28 Şubat sürecindeki 10 Kasım yayınları ile, başkanlık rejimine demir atan AKP döneminde tamamen iktidar kontrolüne alınmış olan medyanın 10 Kasım yayınları arasında fark var mı?
Özde de, sunuşta da değişen birşey yok.
Değişen, sadece aktörler.
Bu durum, başından beri buna dikkat çeken tesbitlerimizi de tasdik ve teyid ediyor. İktidar önde gelenlerinin dozunu daha da arttırdıkları “Atatürkçü” vurgularla.
“Başkan”ın bir 10 Kasım konuşmasında “M. Kemal’in başlattığı, ama provokasyonlar yüzünden vazgeçmek zorunda kaldığı çok partili hayata geçiş denemesi” ifadesini kullanması bunun örneklerinden biri.
Kemalistlerin iddiası da bu. Ama ne kadar doğru? Sözü edilen denemelerde kurulmuş olan Terakkiperver Cumhuriyet Fırkası ile Serbest Fırka’nın önü niye kesildi? Tek parti ve tek şef yönetiminin uygulamalarından bunalan halk onlara yöneldiği için değil mi?
M. Kemal’in çok partiye geçişten “vazgeçme”sine gerekçe olarak gösterilen provokasyonlardan İzmir suikastı iddiası ile başta Kâzım Karabekir olmak üzere İstiklal Savaşı kadrosunun çoğu, Menemen tezgâhı ile de kalanlar tasfiye edildi ve ülke bir tek parti-tek adam rejimine sürüklendi.
İşin gerçeği bu.
Bir de “Çok partiye geçiş denemesi başarılı olsaydı...” deniliyor, ama gelinen noktada Türkiye çok partili sistem görüntüsü altında bir “tek adam” rejimine sürüklenmiş durumda.
30’lu yılların rejimi referans gösterilerek.
* 2009'da Almanya-Köln'deki Üstadı anma programına birlikte katıldığımız değerli yazar ve mütefekkir Prof. Dr. Nazif Gürdoğan'ın vefat haberini teessürle öğrendim. Allah rahmet eylesin. Ailesine sabır ve başsağlığı diliyorum. Rabbimiz Cennetinde buluştursun.