İSTİBDAT NEDİR?

Bir tek kişinin görüşüdür,  suistimalâta gayet müsait bir zemindir, zulmün temelidir, insanlığı yok edendir, insanları sefalet derelerine sürükleyen, İslam âlemini zillet ve sefalete düşürten, garaz ve husumeti uyandıran, İslamiyet’i zehirlendiren,  hatta her şeye sirayet ederek zehrini atan, Müslümanlar arasına ihtilafları sokan, Mütezile, Cebriye gibi dalâlet fırkalarını ortaya çıkaran  uygulamalardır. 1

İSLAM  VE  İSTİBDAT

İslamiyet istibdadın düşmanıdır. “ Bir kavmin efendisi; onlara  hizmet edendir”  2 Hadisin sırrıyla Şeriat, istibdadı ve zalimane  tahakkümü yok etmek için âleme gönderilmiştir. 3

Asr-ı Saadet ve dört  halife dönemi ve uygulamalarına bakılırsa,  günümüzün modern  Demokrasinin ulaşamadığı bir seviyede  hak, adâlet,  meşveret,  din, vicdan, fikir ve teşebbüs hürriyetinin en mükemmel mânâda uygulamaya konulduğu görülür.

Peygamber Efendimizden (asm) sonra gelen   ilk dört halife, seçim ile iş başına geçmiş, uygulamalarında asla istibdada  tevessül etmemişlerdir. 

Dört halifeden her biri hem halife hem de  reisi cumhur idi. Hz. Ebu Bekir(ra) Aşere-i Mübeşşereye( Hayatta iken Cennetle müjdelenen on sahabi)  ve sahabelere Reisicumhur idi. Fakat şimdikiler gibi mânâsız isim ve resimden ibaret değil,  adâlet hakikatini ve  şer’î hürriyeti taşıyan dindar mânâda  cumhuriyetin reisleri idiler. 4

Hz. Ebu Bekir hilafete ilk seçildiği zaman halka yaptığı konuşmada “ Ey insanlar! Ben doğru yolda adâletle   yürürsem beni destekleyin. Yanlış yaparsam bana  destek vermeniz gerekmez” demiştir.5

Hz. Ömer(ra) de  ilk seçildiğinde halka karşı yaptığı konuşmada “ Ey insanlar! Yönetimde yanlış yaparsam siz ne yaparsınız?”  diye sormuş, topluluktaki bir vatandaş, “Seni kılıçlarımızla  doğrulturuz” diye cevap vermiş. Halife onu tutuklatma yerine ellerini semaya  kaldırarak,  “Allahım! Sana  şükürler olsun. Yanlış yaparsam beni düzeltecek kulların varmış” diye şükretmiştir. 6

İSLAM HÜKÜMDARLARI  VE  YARGILANMA

Gerçek İslam hükümdarları  hukuk karşısında insanlarla yargılanmaktan kaçmamışlardır.

Hz. Ömer(ra)  Hiristiyan bir vatandaş ile, Hz. Ali  sıradan bir Yahudi  ile, Salahattin Eyyübî bir Hiristan kişi ile, Fatih bir Rum mimar ile  mahkeme huzuruna çıkmışlardı. İslam  adâletine göre  şah ile geda (fakir) hukuk  karşısında birdir. 7

BEDİÜZZAMAN DİN ADINA SİYASETE KARŞI İDİ

Üstat Bediüzaman,  bir lahika mektubunda, toplumun  bütün katmanlarının % 60,70’i tam dindar olmadıkça  parti kurup din adına, dindarlık kimliği ile devlet idare edilmesine  karşı olduğunu ifade etmiştir. Sözü edilen şart tahakkuk etmeden devleti yönetmeye kalkan dindar siyasîlerin, istemeseler de dini siyasete alet etmek durumunda kalacakları ve  gönümüzde olduğu gibi icraatlarıyla dine çok zarar vereceklerini belirtmiştir.8

Üstat Bediüzzaman’ın  içtihadının aksini ispat edercesine  büyük bir hırs ile iktidara gelen  dindar kimlikli  yöneticiler,  yanlışlarının eleştirilmesine tahammül etmemektedirler. Kendilerine biat etmeyen muhaliflere neredeyse hayat  hakkı tanımıyorlar. Sahip oldukları devlet gücü ile acımasızca muhalifleri sindiriyor, mallarına, şirketlerine, gazete ve tv’lerine el koyuyorlar. Adaletten ve yargılanmaktan kurtulmak için hakimleri ve savcıları değiştiriyorlar, hoşlarına gitmeyen karar veren hakimleri  tutukluyorlar.  Dindarlık kimliği ile yapılan bu istibdatlar ve zulümler, en çok  dine zarar vermekte,  dini bilmeyen geniş bir kesimi dine düşman haline getirmekte, din düşmanlarının sayısını günden güne çoğalmaktadır.

Dipnotlar :

1 - Münazarat, yeni tanzim,s.50-51.
2 – Keşfu’l Hafa, 1:462.Hadis No: 1515.
3- Divan-ı Harbi Örfi, s.22.)
4- Şualar,yeni tanzim, s. 445-446.
5- İsmail Mutlu, Dört Halife Devri ,s.39-40.
6- A.g.e.,s. 69-70.
7- Münazarat, 161.
8- Emirdağ L, 318. Mektup, s.746