Bu gelişmeler karşısında tavrımız ne olmalı? RN’un bu konudaki görüşlerinde temel esas nedir? Akademik yaklaşımla meselelere nasıl bakılmalı? Hepimizin gündeminde yer eden bu gelişmelere karşı meşveretle ne çözümler bulunabilir? Bu tür konularda ortak aklın kulvarına çekecek olan temel yaklaşım ne olmalı?

Hayatımızın bir parçası haline getirilmek istenen, Paris İklim Anlaşması, Karbon Ayak izi, Meta verse, Dijital Kölelik, Yapay et, Chemtrails, Akıllı telefonlar, Robotlar, Blockchain, Ara yüz, Bıtcoin, Çipler, Chat Gpt, Elektrikli Arabalar, Rezerv alan, Akıllı evler gibi dijital mecralarda hayli tartışılan konulara bakalım.

Küresel güçler, getirdikleri bu kavramlara mecbur olduğumuzu düşünmemizi bekliyorlar. Ayrıca kullanım şekli ve kültürü oluşturarak, duygularımızı, düşüncelerimizi, inançlarımızı ve bunun sonucunda yaşantımızı belli kalıplara çekmek istiyorlar. Bunu da ‘standardize olmak’ adı altında yaparak, dayatma şekline çeviriyorlar. Bir çok insanın bu sorunlar karşısında nasıl tavır alacağını bilememesi gibi, soruna nasıl yaklaşabilirim şeklinde çelişkili düşünceler içinde kalması ve kafasının karışmaya başlaması normal.

Yukarıdaki kavramları Kur’an'ın gözüyle bakarak, bireylere yol göstermek ve çözüm önerileri sunmak adına, “Risale-i Nur’dan küresel cevaplar’’ ya da “Bediüzzaman’dan küresel cevaplar’’ başlığı altında cevaplar üretebilmemiz ve beklenen çıkış yolunu, ortaya koyabilmemiz gerekiyor. Akademik çalışmaların, realiteyi ön planda tutarak, çoğunluğun istifade edeceği şeklide fasih ve anlaşılır şekilde olmasına ihtiyaç var. Bu konularda yıllardır cevaplar üreten Risale-i Nur Enstitüsü’nün yapısı içinde, bu tarz sorunlara aşina, pratik çözümler üretebilen, Risale bilgisi ve medya alt yapısı olan bir çok akademik hocalarımız var, beklentilerimiz bu yönde.

Üstadın Eskişehir hapishanesinde, penceresinin karşısındaki lise mektebinin avlusunda neşeyle raks eden, dünyaya meftun hale getirilmiş kızların elli sene sonraki üzücü hallerini mânevî ve hayalî bir sinema ile görmesi ve eserinde göstermesini baz alarak, hayatımıza sokulmak istenen yukarıda bahsi geçen konuların en azından gelecekte insanların üzerindeki etkilerini izah edebilen bir yapının temelini atabilmeliyiz. En önemlisi, iman rüknünün daha kuvvetli hale getirilmesi ve bu yeniliklerin iman üzerindeki negatif baskılayıcı etkisinin azaltılarak, zihinlerin iman kuvveti ile daha berrak hale getirilmesine odaklanılabilir.

Bilinmeyen yeniliklere karşı istişarelere ve ortak aklın ortaya koyacağı yaklaşımlara hepimizin ihtiyacı var. Gençlerden ya da her kesimden gelebilecek sorulara, RNA’daki bahislerden rahatlıkla aktarabilmeliyiz. Nasıl ecnebiler elli sene sonrasının olabileceklerini bir şekilde ortaya koymaya çalışıyorlarsa, bizlerde Nur’un hakikatlerini harmanlayarak geleceğe ışık tutacak şekilde ortaya koyabilmeliyiz. Sinemada, Tiyatroda, Dijital alemde dayatılan öğretiler, görüntüler, getirilmek istenen yeni dünya düzeni ve akıp giden hayatın gerçeklerini, RN’un penceresinden, şimdiyi, geleceği ve elli sene sonrasının resmini hayalen de olsa gösterebilmeliyiz.

Bediüzzaman Hutbe,i Şamiye adlı eserinde, 1911 yılında Emeviye camiinde hutbe esnasında, gelecekteki ihvanlarına sesleniyordu.

Ey bu Câmi-i Emevîdeki kardeşlerim! Ve kırk-elli sene sonra âlem-i İslâm mescid-i kebirindeki dört yüz milyon ehl-i iman olan ihvanımız! (Hutbe’i Şamiye)

Ey bu sözlerimi dinleyen bu Cami-i Emevîdeki kardeşler ve kırk-elli sene sonra âlem-i İslâm camiindeki ihvân-ı Müslimîn! (Hutbe’i Şamiye)

Ey bu camideki kardeşlerim ve kırk-elli sene sonraki âlem-i İslâm mescid-i kebirindeki ihvanlarım! (Hutbe’i Şamiye)

Bediüzzaman’ın şimdiyi yaşarken, geleceğe yol gösteren tavrı bize ilham vermeli. Bizlerde, böyle bir projeyi hayata geçirebilmeliyiz. Gündemi takip ederek, yeni dünya düzeninin imanı ıskalayan ve zedeleyen yapısını, meşru meşveret ve beyin fırtınaları ile üretilen içeriklerle, kuvvetlendirebiliriz. Ayrıca bu verileri YouTube, X ve İnstagram gibi sosyal medyada yayınlayabiliriz.

Değişen dünya düzeni ekseninde, çapı ne olursa olsun, tüm kesimlerden gelebilecek sorulara ikna edici cevap verebilecek yapıda, bir akademik çalışmanın temelleri şimdiden atılırsa, gelecek elli yılın kazançları artabilir. Eskişehir hapishanesinin penceresinde, Üstadımızın elli sene sonrasını, o günü yaşarken günümüz gerçekleri ile ışık tutması, adeta manevi ve hayali bir sinemadan bahsetmesi çok ilginç. Bizler de bu sinemanın, üstadımızdan aldığımız dersle oyun yazarı olabilir, RN’un penceresinden, küresel ihtiyaç duyanlara elli yıl ötesinin resmini hayalen de olsa verebilmenin gayreti için de olabiliriz.

Elhasıl: İnsan çendan fânidir; fakat bekà için halk edilmiş ve bâki bir Zâtın âyinesi olarak yaratılmış ve bâki meyveleri verecek işleri görmekle tavzif edilmiş ve bâki bir Zâtı

bâki esmâsının cilvelerine ve nakışlarına medar olacak bir suret verilmiştir. Öyleyse, böyle bir insanın hakikî vazifesi ve saadeti, bütün cihazatı ve istidadatıyla o Bâkî-i Sermedînin daire-i marziyâtında esmâsına yapışıp, ebed yolunda o Bâkîye müteveccih olup gitmektir. (13. Lema 3. Nükte)

Yeter ki elli sene sonrasına ışık tutacak yapıya namzet olduğumuzu ve yeterli donanımda olduğumuzu hatırlayalım.