Çocuk demek, en küçük açlığında ve susuzluğunda endişelenmek, ona merhamet etmek demek.

Çocuk demek oyun demek, gözlerinin içinin gülmesi demek, muhabbet demek.

Çocuk demek, en küçük zarar gelecek diye içinin titremesi demek…

Çünkü çocuklar dünyanın cennetidir.

Şu felâket asrının vahşetine maruz kalan sevgili biricik çocuklar, bize bu zamanın vehametini gözler önüne seriyor. Gazze’de öldürülen çocukların ve kadınların yüzdeliği yetmişe dayanmış.1 Başlarından ve kalplerinden vurulan savunmasız yavrular... Fazlaca mermiye ev sahipliği yapan bedenleri… Kalanların ise açlık, susuzluk, barınma, güvenlik, her an anne babalarını kaybetme korkusu, oyun ve okuldan mahrum olma, tedavi görecek imkânlara sahip olamama ve daha nice vahim hâllerin içinde mücadele etmeleri…

Dünyada en son vurulacak şey bile değilken, çocuğun ilk hedefte olması, nefretin ne kadar büyük olduğunu gösterir. Nefret ve muhabbetin savaşı... Dünyada, saldırılarda ölen ve zarar gören en yüksek oranın çocuklar olması, ne kadar kirli bir yerde, sinek kanadı kadar ehemmiyeti olmayan bir dünyada yaşadığımızı hatırlatır. Mandela; “Bir toplumun asıl ruhunu en iyi gösteren şey, o toplumda çocuklara nasıl davranıldığıdır.” der. Dünya toplumu ise bu nefreti durduracak kadar güçlü değilse, ruhların ne kadar muhabbetten uzak olduğunu ortaya koyar.

Oysaki kâinat, muhabbet üzerine yaratılmıştır. Hiç gök ile yer kavgası duyduk mu? Ya gökteki yıldızlar, gezegenler? Yerdeki dağ, deniz? Öyle bir muhabbet kanununa itaat ederler ki, bizi hiçbir şekilde rahatsız etmezler. Peki ya biz?

Dünyadaki bu muhabbet, İslâmiyet sayesinde sarsılmaz bir kardeşliğe sebep olmuştur. İslâm Peygamberi Hazret-i Muhammed’in (asm);

“Mü’minler birbirlerini sevmekte, birbirlerine acımakta ve birbirlerini korumakta bir vücuda benzerler. Vücudun bir uzvu hasta olduğu zaman, diğer uzuvlar da bu sebeple uykusuzluğa ve ateşli hastalığa tutulurlar.”2 mesajı hepimizedir. “ Heyet-i içtimaiyenin kemaline ve terakkisine ilk ve en birinci basamaklar, uhuvvetle muhabbettir.”3 diyen Bediüzzaman, azgın bir nefrete karşı birbirimize kenetlenerek ruhlarımızı yükseltmenin adresini söyler. Zira yükselen ruhlar galip gelecektir. Bozulmuş tabiatlar, çürümüş fıtratlar, kokuşmuş vicdanların İslâm âlemine vurduğu onca balta ise, dönüp kendi başlarını parçalayacaktır.

Dünyanın bütün çocuklarına dair söylenilen her şey, korunması gereken haklar sadece metinlerde kalmamalı. Tüm muhabbete aday ve lâyık insanlar, çocuk hakları konusunda güçlü ve kararlı adımlar atmalı ve acil önlemler almalı. Zira dünyanın cennetine sahip çıkamazsak, bu vebal hepimize.    

Dipnotlar:

1- aa.com.tr, 08.11.2024; 2- Buharî, Edeb 27; Müslim, Birr 66; 3- İşârâtü’l-İ’caz, s. 16.