|
Amerikan halkının seçim sandığında Başkan Bush’a attığı muhteşem tokatla ilgili olarak, “Amerikan demokrasisi için güzel bir gün!” başlığını koymuş, Financial Times gazetesi başyazısına.
Bir başka İngiliz gazetesi, The Independent ise Amerikan Başkanı’yla ilgili manşetini atarken hiç de nazik olma gereğini hissetmemiş, günlük deyişle damardan girmiş:
“Savaş yüzünden bu hale düştün, ahmak!”
Evet, demokrasi böyle.
Kendi başına buyruk, ben bilirimci bir küstahlığın Irak’ta insanlığın başına açmış olduğu büyük bela ve yanı başımızda yaşanmakta olan korkunç trajedi karşılıksız kalmadı.
Amerikan halkı, kendisine yalan söyleyen Başkanı’na cezayı seçim sandığında kesti. Irak fiyaskosu yüzünden çıkardığı kırmızı kartı Başkan Bush’un burnuna dayadı.
Peki, mesaj yerini buldu mu?
Başkan Bush’un hiç beklemeden Savunma Bakanı’nı istifa ettirmesi, çevresindeki neocon klikle birlikte büyük yanlışların mimarı Rumsfeld’in kellesini derhal koparması, seçim sandığından çıkan mesajı algıladığı konusunda ipuçları veriyor.
Mesajın bir yanı, ‘fiyasko’yu hazırlayan Rumsfeld’in uçurulması ise, öbür yanı da ‘yeni bir Irak stratejisi’nin oluşturulmasıyla ilgilidir.
Başkan Bush bunu yapabilir mi? Bir çıkış yolu bulabilir mi?
Şöyle de sorulabilir:
Irak’tan çıkış yolu ne demek? Bu sorunun yanıtı bilinmiyor.
Washington’da her kafadan bir ses çıkıyor ama, şimdiye kadar sorulara makul cevaplar bulunabilmiş değil. Çünkü Amerika, kan gölüne dönmüş bir Irak’tan çıksa bir türlü, çıkmasa bir türlü...
Nasıl çıkacak Amerika?
Irak’tan çıkış ya da çekiliş, bütün Ortadoğu’yu daha beter istikrarsızlaştıracak, bölgede yer yer cehennem çukurları kazabilecek sonuçlar doğurursa ne olacak?
Irak’ı belli ölçülerde istikrara kavuşturacak bir çıkış yolu, yani sihirli formül ne olabilir?
(...)
Şimdi diyeceksiniz ki:
Savaş çözüm değildi!
Haklısınız.
Savaş, Pandora’nın Kutusu’nu açtı ve bütün kötülükler ortaya saçıldı.
Barış ve demokrasiyi, Amerikan Başkanı Bush’un Irak’ta yapmaya kalkıştığı gibi savaşla, kendi başına buyruk ve her şeyi bilirimci siyasetle yakalamanın günümüzdeki imkânsızlığı acı biçimde anlaşılmış durumda.
İyi oldu!
Amerikan demokrasisi, seçim sandığında Başkan Bush’a vermiş olduğu dersle bütün bunları gündeme getirmiş durumda.
Özetle:
Başkan Bush yönetimi son altı yılda izlediği başına buyrukluktan bir an önce vazgeçmelidir.
Bir yandan Kongre’yi ele geçiren Demokratlar ile, bir yandan dost ve müttefikleri ile öte yandan Ortadoğu’daki ülkelerle birlikte öncelikli olarak yeni bir Irak ve Ortadoğu stratej
Milliyet, 11.11.2006
| 
