Tarihçe-i Hayat - page 816

fiifâ bulsun flimdi biraz yaram›z,
Revaç bulsun geçmez olan param›z,
Saç nûrunu, aka dönsün karam›z,
Ey ziyâ-i rahmet-i âlem Risaletü’n-Nur!
.............
Meylimiz yok yalanc› bir dünyaya,
Son verdik biz bid’alara, riyâya,
Kap›lmay›z öyle kuru hülyâya,
Ey bir hakikat-i rahmet-i âlem Risaletü’n-Nur!
Yok bizde cemiyet kurma hülyâs›,
Yok baflka bir yola gitme sevdâs›,
Olduk ancak Nurun dertli fleydâs›,
Ey dertlilere rahmet-i âlem Risaletü’n-Nur!
.............
Geçmifliz hep medihlerden senâdan,
Yüz çevirdik servetlerden g›nâdan,
Nur isteriz, geçmeden bu fenâdan,
Ey bu as›rda rahmet-i âlem Risaletü’n-Nur!
.............
Âfl›klar›n arfla ç›kan feryâd›,
A¤lat›yor o pâk ruhlu ecdâd›,
Allah için eyle bize imdâd›,
Ey muhtaçlara rahmet-i âlem Risaletü’n-Nur!
arfl: gö¤ün en yüksek kat›.
as›r: yüzy›l.
bid’a: dinin asl›na uymayan âdet
ve uygulamalar..
cemiyet: manevî birlik teflkil
eden topluluk.
ecdat: dedeler, büyük babalar,
atalar.
fenâ: ölümlü, geçici.
feryat: hayk›rma, 盤l›k.
g›nâ: zenginlik, bolluk.
hakikat-› rahmet-i âlem: âlemin
816 | BED‹ÜZZAMAN SA‹D NURSÎ EM‹RDA/ HAYATI
rahmetinin gerçe¤i. âlemin
içine nakfledilmifl olan rah-
met tecellilerinin hakikati.
hülya: hayal.
imdat: yard›m.
medih: övmek.
Meyil: bir tarafa do¤ru e¤il-
me, yönelme.
nur: ayd›nl›k, par›lt›, ›fl›k.
pak: temiz.
rahmet-i âlem: kâinattaki
rahmet.
Revaç: k›ymet, de¤er.
Risaletü’n-Nur: Nur Risalesi,
Bediüzzaman Said Nursî’nin
eserlerinin ad›.
riya: özü sözü bir olmamak,
inand›¤› gibi hareket etmeyifl,
iki yüzlülük.
ruh: dirilik kayna¤›, hayat›n
temeli ve sebebi olan manevî
varl›k.
sena: methetme, övme.
fleydâ: aflktan akl›n› yitirmifl,
aflk ç›lg›n›, divane, tutkun.
ziya-y› rahmet-i âlem: Âle-
min ‹lâhî rahmet ›fl›¤›.