F‹RKATL‹ VE GURBETL‹ B‹R ESARETTE, FEC‹R VAKT‹NDE
A/LAYAN B‹R KALB‹N A/LAYAN A/LAMALARIDIR
Seherlerde eser bad-› tecelli,
Uyan ey gözlerim vakt-i seherde.
‹nayethah zidergâh-› ‹lâhî
Seherdir ehl-i zenbin tevbegâh›,
Uyan ey kalbim vakt-i fecirde,
Bikün tevbe, bicû gufran, zidergâh-› ‹lâhî.
p
ÜGn
ƒn
în
H@r
?n
°T ¬n
ªn
g r
í«p
Ñr
°ùn
Jr
Qn
O r
QÉn
«r
°ûo
g ho
Qn
O,âr
°ùjp
ôr
°ûn
Mr
ôn
ën
°S
r
ôn
Øn
°S âr
°ùjp
ôr
°ün
Y r
ôo
ªo
Y @ ?r
?n
c ?n
àn
M r
ºn
°ùr
Øn
f r
ºn
°Sr
ôn
°S r
ân
?r
Øn
Z
ƒo
c ip
RÉn
«p
fƒo
¸ ip
Rn
Én
‰ r
õ«p
Nr
ôn
Ñp
H@r
?n
M r
ôn
gp
R r
ón
jÉn
H ?p
e p
ôr
Ñn
bÉn
H
,r
ºn
?«p
én
N ,r
Ân
Én
ª«p
°ûn
> ,r
Ün
QÉn
j :ƒ o
µ n
H @ r
?n
f r
¿ƒo
¸ ip
RGn
hB
G r
øo
µp
H
?r
°Tn
G ,r
ºn
?«p
dn
P ,r
Ân
Én
°ûjp
ôn
> ,r
?n
QÉn
ªo
°T ?p
H p
?Én
fr
Rn
G r
?n
QÉn
°ùn
er
ôn
°T
,r
ºn
Ø«p
©n
°V ,r
ºn
°ùn
c ?p
H ,r
ºn
Ñjp
ôn
Z ,r
?n
QGn
ôn
b »p
H r
äÉn
«n
M r
Rn
G r
?n
QÉn
H
r
¿Én
en
’n
G ,r
?n
QÉn
«p
àr
Np
G ?p
H ,r
?n
QÉn
«p
àr
Np
G,r
?n
òp
LÉn
Y ,r
ºn
?«p
?n
Y ,r
Ân
Gn
ƒo
JÉn
f
1
? /
¡'
dp
G r
ân
gGr
Qn
Op
R r
ºn
gGƒn
Nr
On
ón
e,r
Ën
ƒo
Lo
ƒr
Øn
Y,r
Ën
h
®
SÖZLER | 369
O
N
S
EK‹Z‹NC‹
S
ÖZ
âciz:
güçsüz.
af:
ba¤›fl.
ar etmek:
utanmak, s›k›lmak.
as›r:
yüzy›l.
bad-› tecelli:
tecelli rüzgâr›.
begün:
tevbe et.
bicû gufran:
af dile, af iste!
dergâh:
huzur, makam; huzurda,
makamda olma.
dergâh›ndan:
affedici kap›s›ndan,
kat›ndan.
ehl-i zenb:
günahkârlar.
el-aman:
medet, imdat isteme.
firkat:
ayr›lmak, ayr›l›k.
garip:
kimsesiz.
haflir:
dirilifl.
ibare:
dizilmifl söz, metin.
ifade etmek:
söylemek, konufl-
mak.
ihtiyars›z:
gücü yetmeyen, irade-
si olmayan.
inayethah:
yard›m iste.
kabir:
mezar.
namaz:
‹slâm›n befl flart›ndan bi-
ri.
naz›m:
fliir.
ney:
kam›fltan yap›lm›fl üflemeli
çalg›.
niyaz:
dua.
sefer:
yolculuk.
seher:
sabah vakti.
sersem nefis:
görevinde dikkat-
siz, sorumsuz ben, ego.
tesbih:
Allah’› an›p zikretme.
vakt-i fecir:
fecir, sabah vakti.
vakt-i seher:
seher vakti.
yâ Rab:
ey Allah’›m.
zelil:
afla¤›lanm›fl, horlanm›fl.
zidergâh-› ‹lâhî:
‹lâhî dergâhtan,
Allah’›n dergâh›ndan.
1.
Üstad›m›z›n naz›m fleklinde özetle ifade etti¤i bu Farsça ibarenin tam tercümesi flu flekilde-
dir:
Seher vakti haflir gibidir; her fley, onda uyanm›fl, tesbih ediyor.
Ey galetle sersem olmufl nefsim, ne zaman uyanacaks›n?
Ömür bir as›r da olsa, her canl›n›n kabre seferi gerekiyor.
Namaza kalk, ney gibi inleyerek niyaz eyle, söyle:
Yâ Rab! Piflman›m, utan›yorum, say›s›z günah›mdan ar ediyorum. Periflan›m, zelilim.
Karars›z›m; yaflamaktan göz yafl› döküyorum. Garibim, kimsesizim, yaln›z›m, zay›f›m, güçsü-
züm, hastay›m, âcizim, yafll›y›m, ihtiyars›z›m. “El-aman!” diyorum, af diliyorum, dergâh›ndan
yard›m istiyorum ey Allah’›m!
