Bir insanın mahkemede beraat ettiği zaman sevinçli ve mesrur olması gibi, Rabbimizin rahmetine ve affına mazhar olmak da en büyük sevinçlerdendir...

Dua, bu cihet ile bir niyaz kapısıdır. “Duanız olmazsa ne ehemmiyetiniz vardır?” ayet mealinde ifadesi bulunan bu yakarışın ne kadar değerli olduğunu ifade etmektedir. Her namazımızın sonunda yürekten yapılan niyazlarımız ile, Rabbimize karşı nedametimizi ifade etmekteyiz.

Duayı “bir sırr-ı ubudiyet” diye ifade etmiştir Bediüzzaman Hazretleri. Bu açıdan düşünüldüğünde, bizi her türlü nimetleri ile kuşatan Rabbimize şükür borcumuz vardır.

İşte Berat Gecesi ve emsali gecelerimizde, dualarımızı, niyazlarımızı dergah-ı İlâhiye’ye ulaştırmaktayız. Bediüzzaman Hazretlerinin: “Musibet cinayetin neticesi, mükâfatın mukaddimesidir” ifadesini göz önünde bulundurup, başa gelen felaketlerde ve musibetlerde de bu noktayı nazarla bakmalıyız.

Birinci Cihan Harbi’nin, kader noktasında büyük kusurlar ve günahlara bir keffaret olduğuna dikkat çeker Üstadımız. O musibetin,  milyonlarca insanın şehit ve gazi olmak ile mükafatı ile neticelendiğini ve mazinin günahını sildiğine dikkat çeker. 

Her şeyin kader ile takdir edildiğini hiçbir zaman unutmuyoruz. Son deprem ile bir defa daha anlaşıldı ki her şey geçici ve fanidir. Bu faniden bakiye bir yol bulmak lüzumunu, bu kabil kudsî geceler ile idrak etmiş bulunuyoruz.

“Risale-i Nur eczâları, elbette Küre-i Arz ve küre-i havâiyeyi kendi ile alâkadar eder.” hakikatinden anlıyoruz ki hizmetlerimiz ile Anadolu’nun her bir parçası alakadardır.

Bizim gafletimiz ve ilgisizliğimiz bu kabil musibetlere daveti çıkarmaktadır. “Nefis cümleden ednâ, vazife cümleden âlâ!” ifadesinde bulunan hakikat, mihenk noktamız olmalıdır.

Bu ülkenin ve bütün insanlığın en büyük beklentisi, Nurların anlaşılması ve ciddi manada okunmasıdır. İşte Nur talebeleri Berat Gecesinde bu manada niyazda bulundular…

İnşallah, benzer musibetlerden bizi uzak tutsun Rabbimiz…