Bunlardan biri de, Abdullah Yeğin Ağabey idi. Kendisiyle yüz yüze tanışmadan evvel, gıyaben tanıyorduk. Bildiğimiz yönlerinden biri; gençliğinin ilk senelerinde Üstad Bediüzzaman Said Nursî ile tanışıp, Risâle-i Nur’un mühim bir erkânı olmasına sebeb olduğu, Meyve Risalesi’ndeki meşhur altı mesele olarak külliyata dâhil olan, “...Muallimlerimiz Allah’tan bahsetmiyorlar. Bize Allah’tan bahset” suali idi. İkinci olarak da, kendisi Ankara Üniversitesi DTCF kökenli olduğundan, Üstadın da teşvikiyle, Risâle-i Nurların yeni nesiller tarafından kullanılmak üzere hazırladığı lügat idi. Bu lügatı biz ilk defa,  “Mihrab Yayınları” tarafından basılmış olarak gördük. Basıldığının üzerinde neredeyse yarım asır geçti. O zaman, ince olan eser 1973 yılında “Yeni Asya Yayınları” tarafından daha kapsamlı olarak basıldı. Şu anda çoğumuzun kütüphanesinde “ilmî, edebî, dinî Yeni Lügat” ismiyle bulunur.

Abdullah Ağabeyle, Ankara’da, rahmetli Bayram Yüksel Ağabeyin, “Hacıbayram 27” dershanesinde, 70’li yılların ilk yarısında tanışıp, sohbet etmiştik. Ondan sonra da bir iki görüşmemiz oldu. Araya giren,  “fitne iftirakları” yüzünden, sonraları görüşemedik. Ama takib ediyorduk. En son, birkaç ay önce Bursa’da görüştüğümüz bir kardeşimizin onunla açık telefon görüşmesinde sesini duymuştuk. Hastahanede yatıyordu. Ramazan Bayramının son günü vefat ettiği haberini aldık. Allah rahmet eylesin. 

Nur’un has şakirdlerinden ve mühim erkânlarından, Üstadın “Araç’lı Abdullah’ı” idi. 

Onlar, bu dâvânın çilekeş kahramanlarıydı. Zor zamanlarda ne Üstadlarından, ne de Risâle-i Nurlardan kat’iyen ayrılmamış, bu yolda hapis yatmış, sürgün yemiş, zulüm ve işkence görmüştü. Onlara, hiç kimsenin dil uzatmaya, kötü söz söylemeye hakkı yoktur. 

Abdullah Ağabeye Allah rahmet eylesin. Makamı Cennet olsun inşâallah.