Bir kardeşi de Balıkesir’de görev yapan mühendis Cavit Erfidan’dır. Balıkesir’de mühendis olarak görevliydi. Zaman zaman Uşak’a, Kâzım Erfidan Ağabeyi ziyarete gittiğimde, “Bizim Cavit nasıl?” diye onu sorardı hep.
Kâzım Ağabey cana yakın bir insandı. Kendisine arada sırada misafir olurduk. Kızı evlendiğinde Uşak’taki düğününe katılmış, bir de konuşma yapmıştık, çok beğenmişlerdi. Bir ara hastalanmıştı. İzmir’de ziyaretine gitmiştik. Kalp ameliyatı olduğu için “Ben bu hâlimle nasıl namaz kılarım?” diye sormuştu. Bütün derdi, endişesi bu idi.
İzmir mahkemelerine giderken dönüşte bize durumu sorar, biz de anlatırdık. Hizmetle, dâvâ ile çok alâkadardı.
Kâzım Ağabey Uşak’ta Yeni Asya gazetesinin ve Nurların temsilcisiydi, hatta öylesine ki neşriyatı beraber dağıttığımız günler olurdu. Kardeşi Cavit Erfidan’ın vefatı sırasında Balıkesir’e gelmişti. Cenazede beraber olduk ve duâlar ettik.
Oğlu Secaaddin Beyle beraber bir hac organizasyonu da kurmuştu. Saadet adında bir kitabevleri de vardı. Kendisinin 15.11.2011’de vefat ettiğini öğrendiğimde çok üzüldük. Biz de yakın bir zamanda kalp ameliyatı geçirdiğimizden cenazesinde bulunamadık, ama onu Ege’nin kahraman insanları yalnız bırakmadı.
İhlâslı, samimî bir insandı. Vefatı ile büyük bir boşluk meydana geldi, temenni ederiz ki onun evlâtları bu boşluğu doldururlar.
Bu vesileyle Kâzım Ağabeye Allah’tan rahmet ve mağfiret diler, geride kalanlara sabr-ı cemil niyaz ederim.