Tenkidin sâiki diyorsan nedir,
Müsbet, hem de menfi iki tanedir.
Menfi tenkit ise hep nefrettendir,
Mümin kardeşine adavettendir,
Bu hâl ise büyük masiyettendir.
Bir kusurla örter tüm hasenatı,
Habbe kubbe olur bir seyyiatı,
Hakka karıştırır kör hissiyatı,
Azaba çevirir elbet hayatı.
“Müminler kardeştir” Rabbim emreder,
Tesanüd, bozulsa gelmiyor zafer,
Uhuvvet muhabbet yok olur gider,
Husumetle mü’min birbirini yer.
Rıza-i İlâhî her zaman rehber,
Şerde bile ihlâs muvaffak eder,
İhlâsı bozmaksa en kötü haber,
Menfî tenkit ile emekler heder.
Müsbet tenkidin var çok menfaati,
Aşk-ı hakikatle yapsın tenkidi,
Tenzih-i hakikat olsa saiki,
Tatmin eder elbet hiss-i şefkati.
Hata ve kusurlar akrebe benzer,
Kişinin koynunda her yerde gezer,
Usûlünü bilen sezdirmez çözer,
Hep kavl-i leyyini, Rabbim emreder.
Mahşerde kurulur çok hassas kantar,
Rabbim kullarının amelin tartar,
Hasenat fazlaysa elbet Cennet var,
Seyyiat çok ise ateşe atar.
Biz de buna göre vermeli karar,
Allah’ın hükmünde elbet var yarar,
Buna uymamaksa külliyen zarar,
Mahşer terazisi olmalı miyar.